boekoo.reismee.nl

Kopenhagen heeft ons hart gestolen ?

We zijn weer thuis


Zo hé, dit was weer een bijzondere roadtrip. Het doel was kamperen in Scandinavië, maar door alle weertypes te hebben gehad en dus ook verschillende temperaturen is ons tentje lekker in de auto gebleven. Konden we dat klere ding die de hele reis in de weg heeft gelegen zo op zolder stallen, waar hij de afgelopen 8 jaar ook heeft gelegen. Bij de rest van de niet gebruikte spullen......


Maar Scandinavië is geweldig! De fjorden, rotswanden, zee, meren, bos en nog veel meer. Leuke steden gezien. Stavanger, Bergen, Stockholm en vooral Kopenhagen, wat een leuke stad. Gezellige, hippe wijken. Tijdens onze fietstours komen we in Freetown Christiania terecht, een mini-hippiecommune in de Deense hoofdstad. Christiania is een zelfverklaarde semi-onafhankelijk stadje en werd gesticht in 1970, toen een groep hippies in het Kopenhaagse stadsdeel Christianshavn de verlaten militaire kazerne kraakte. De bevolking is over t algemeen vriendelijk en dat merk je aan de sfeer. Soms reageren ze erg vel als je je niet aan hun regels houdt. Er wordt gehandeld in wiet en hash, maar ook in spullen die het daglicht niet kunnen verdragen. Echt een aanrader vinden wij, hoewel na wat onderzoek gedaan te hebben het wordt afgeraden er naartoe te gaan. Hoe meer ons iets wordt afgeraden, hoe meer onze nieuwsgierigheid wordt gewekt.....

Kopenhagen heeft veel meer en heeft ons hart gestolen!


Het was een leuke, gezellige en vooral afwisselende reis en ondanks het weer hebben we ons zo vermaakt. We genieten nog even na. Volgende week moet er weer gewerkt worden om ons volgend avontuur weer te kunnen bekostigen. Waarheen weten we nog niet, maar het wordt vast heel iets anders.


Leuk en gezellig, dus bedankt dat jullie weer met ons mee wilden reizen en voor de meesten onder ons; een hele fijne vakantie gewenst. Geniet van alle mooie dingen die op je pad komen en geniet vooral van elkaar!


Doei en tot de volgende keer,

Dikke tût van ons


p.s. nog even wat statistische gegevens over onze Scandfinavië roadtrip:

• In totaal hebben we 4.469,9 kilometers afgelegd.

• We gebruikten hiervoor 276,4 liter benzine.

• Oftewel 1 liter op 16,7 km, of 6,1 liter per 100 km. Dat kon een stuk beroerder.

• Gemiddeld reden we 65,1 km per uur. Dat is natuurlijk niet hard, maar bedenk dan dat we in Noorwegen geen stukje weg hebben gevonden waar je harder mocht dan 80. En ook in het grootste deel van Zweden was dat het geval.

• We hebben nul keer onze tent opgezet.


Su, binne jum weer helemaal van alles op de hoogte.


Orsa en Stockholm ??

Paar dagen Orsa en vervolgens Stockholm


Eerst zien, dan geloven was onze gedachte toen John zei dat het mooi weer zou worden. Uiteraard vertrokken we uit Bergen met bergen regen en koud! Ondanks dat had ik (die rooie) toch vol goede moed een korte broek aan getrokken. Een mens probeert eens iets. Hielp dus niet.


Na dik 3 uur rijden tijd voor een bakkie met uitzicht op besneeuwde bergtoppen die allang niet meer besneeuwd dienden te zijn, aldus de plaatselijke bevolking. Tuurlijk! Na het bakkie dan ook de korte broek maar weer omgeruild voor een lange. Inge achter het stuur en kijk aan; daar kwam de zon. Direct flink warm op de passagierstoel. Ja hoor.


Na 12 uur tuffen kwamen we aan bij onze vrienden in Orsa. Long time no see, maar voelde direct alweer als vanouds. Volgende dag rustig aan effe bijkomen en ‘s middags met John op pad. Jolanda moest helaas werken. We waren nog niet onderweg met ons rondje lopen om het meer of we moesten in een hutje schuilen. H2O, we kunnen niet zonder, maar is het nou echt nodig dat wij dit steeds maar weer op moeten vangen? Zoek eens een andere idioot zou ik zeggen. Goed, na een half uurtje toch maar terug naar de auto, want het werd er toch nauwelijks droger op, en wat gaan shoppen. Grrr.


Volgende ochtend, zie daar: blauwe luchten! Het kan dus wel en John krijgt gelukkig toch nog gelijk. Op de quad van John scheuren we de bossen in richting een waterval(letje). De reis is mooier dan het doel is hier wel van toepassing. Heerlijk! Man wat is het dan geweldig om lekker buiten te kunnen spelen.


We besluiten een dagje langer te blijven en dus ouwehoeren we ‘s avonds heel wat af. Beetje veel te laat toch ons bed in, maar dan valt opstaan weer niet mee natuurlijk. Gelukkig hebben we geen haast en doen lekker rustig aan. Pas ‘s avonds gaan we met z’n viertjes de bossen in om fikkie te stoken om daarop de gemaakte wraps op te warm en op te peuzelen. Bij het hutje waar we eerder hebben staan schuilen is het nu heerlijk. Laagstaand zonnetje, geen wind en erg goed gezelschap. Wie doet je wat?


Maar dan zit het er alweer op voor ons. De volgende morgen tuft ons rode karretje naar Stockholm. De reis verloopt voorspoedig, alleen was het even zoeken naar ons appartementje. Jullie merken het wel, krampeerders zijn we niet bepaald. De tent blijft lekker in de auto. Hahaha.


Wat moeten we zeggen over Stockholm? Mooie stad, maar als het weer eens gaat stortregenen zoek je ook daar een dakkie op. Deze keer werd dat het ABBA museum. Echt waar. Was trouwens best leuk om te zien. Toch muziek uit onze jonge jeugdjaren.


De volgende dag beloofde het weerbericht alleen maar zonnige uren, dus plu thuis laten en de korte broek aan! Yahoooooo. Beetje slenteren door de stad, elektrische step pakken en wat op zo’n dingetje rondscheuren. Echt geinig.

Vervolgens stukje varen op een ferry en genieten van de zon. Hoewel... wat zien we daar nou ineens voor inktzwarte lucht naderen? Dat was niet de bedoeling. Gelukkig zijn we net van die boot af en in een restaurantje op het moment dat de sluizen weer volop open gedraaid worden. Binnen no time staat het terras blank. En de weersvoorspelling maar zon blijven aankondigen. Het moest niet magge zou mijn moeder gezegd hebben.


Gelukkig is de bui van korte duur, zodat we daarna weer door de oude straatjes van Gamla Stan konden rondsjokken. Nog wel weer effe één keer kort moeten schuilen, maar de eindconclusie was toch dat we een geslaagd dagje Stockholm hebben gehad.


Morgenochtend pakken we de boel weer in voor een rit van zo’n 7 uren richting København. Of, zoals wij Nederlanders het noemen: Kopenhagen. De dagen worden dan ook alweer flink korter en de nachten steeds langer.


Groetjes van de Scandinavische roadtrippers,

Inge & Peter (Red Devil)



P.s. John & Jo: nogmaals bedankt voor een paar heerlijke dagen! Het was zooooo leuk en super gezellig ;-)

Clichés, leuk of niet leuk ? of laten we t over het weer hebben!

Bergen ??

Na regen komt zonneschijn. Hoe Cliché kan een zin zijn, aldus de Klisjeemannetjes. Ze zeggen; Clichés zijn ‘versleten’ uitdrukkingen, nou dat vind ik dus ook, alleen is deze cliché-zin in ons geval wel heel bizar. We hebben inderdaad heel veel regen gehad, zoals mijn medeblogger in ons vorige verhaal al vertelde. We zijn nu in “Bergen” Zelfs voor een stad die bekend staat als de plek in Europa waar het het meest regent (gemiddeld zo’n 250 dagen per jaar). Dat is best vaak toch! In juni heeft het 25 dagen geregend. Om dan te besluiten naar Bergen te gaan! Wel stoer, maar een beetje avontuur is ons niet vreemd! Is dat niet de (weer) goden verzoeken, om maar even in clichés verder te gaan.....clichés in je tekst, hoe kom je er vanaf? Peter begon in z’n vorige verhaaltje al met: Ook wij zitten dan met de handen in het haar! En verder in het verhaal: , het blijft huilen met de pet op. In mijn verhalen komen de clichés iets minder vaak voor, omdat ik ze ‘probeer’ te vermijden! Het komt misschien omdat ik minder voetbal kijk dan hij en die programma’s waarin voetbalanalisten uren vol zitten te lullen. En daar nog dik voor betaald worden ook. Voetbalverslaggevers en voetbaltrainers kunnen er ook wat van. Die schudden er heel wat uit hun mouw haha.....Soms zitten “we” voetbal te kijken, dat hebben we veel gedaan dit seizoen en dan geeft Peter commentaar! De verslaggever zegt dan ?én seconde later precies hetzelfde, hij zegt dan; praat me toch niet de hele tijd na man. Ja jonge: je bent echt je carrière misgelopen, dan waren we nu niet bijna failliet geweest!

Maar goed, laat ik verder gaan met m’n verhaaltje.

We hebben het mooiste weer van de wereld, strak blauwe lucht, bijna geen wind en minder koud. Ongeveer 14 graden....

We vervolgen onze Fjorden road-trip als de navigatie zegt dat we een vreemde bocht naar links moeten maken. Blijkt dat we in de rij voor de ferry staan. We checken netjes in. Er is ook een bord met mannetjes op skies, wel de andere kant op, dus ik vraag aan ‘t meisje waar we net hebben ingecheckt of we nog uit de rij kunnen, om naar de skipiste op de gletsjer te gaan. Was geen probleem. Nou jut en Jul via een erg steil kronkelweggetje naar boven, eerst door een slagboom en wel weer even betalen natuurlijk. (Failliet gaan we toch) dan maar hier in dit prachtige land. De Folgefonna Gletsjer. Er was ?én afdaling en één sleepliftje. We hebben niet geskied maar wel een leuk tripje naar boven gemaakt en op de gletsjer even in de sneeuw gespeeld. Was erg leuk!

De volgende dag een kajak-tour gemaakt. Het waterdichte pak aan en uittrekken was al een uitdaging op zich. Vooral met je hoofd door dat gat.....Met een grote groep en 2 geweldige gidsen langs de Herdlefjorden gepaddeld. Het was bladstil en een knal-blauwe lucht. Dat levert mooie plaatjes op! Wat een leuke dag en we genieten nog steeds volop van het mooie weer.

De dagen zijn lekker lang, want het wordt hier praktisch niet donker!

Omdat de voorspelling voor morgen zo goed is, gaan we weer een dagje hiken. Bergen is omringt door 7 bergen, Ulriken is de hoogste, (643 m). Hij is verbonden met de makkelijkste Fløyen (300 m) de afstand tussen de 2 bergen is 15 km. Dat zou een prachtige lange hikedag kunnen worden. Ik zei tegen Peter: heerlijk, ik leg vast een korte broek en t-shirt klaar, lekker niet hoeven nadenken over, wat moet ik aan.... de wekker gezet op 07:15!!! Ik schrok wakker van dat ding en Peter mompelde iets. K zei, hebben we ons verslapen? Nee, kijk maar even naar buiten en ja hoor, t kwam weer met bakken uit de lucht. Nou we konden lekker blijven liggen en zouden als t een keer droog zou zijn, rond 11:00 onze laatste dag van onze fjordentrip een ietsje pietsje anders gaan invullen. Dan maar een wat kortere hike, een beetje flexibiliteit is hier wel een pré, anders krijgt de stress de overhand en iets waar je geen invloed op hebt, moet je vooral geen stress van hebben, zei de stresskip zelf......

Het werd ‘alweer’ een leuke, gezellige en energieke dag, met in het begin regen en later zonneschijn!

En nu, zondagochtend eindigt ons fjordenavontuur in Noorwegen. We rijden vanaf Bergen naar Zweden, om te kijken hoe John en Jolanda t maken, nadat ze Arnhem hebben verruild voor het Zweedse Orsa. Dat wordt 3 dagen bijkletsen, we hebben er ontzettend veel zin in. En het wordt daar mooi weer zei John, eerst zien, dan geloven ?

Blije Reis-bloggers ??

Regen, regen en nog eens regen

Regen, regen en nog eens regen.

Daar zaten we dan in Kyrping camping. Werkelijk een schitterend plekje aan een fjord met geweldig uitzicht. Als het wat mooi weer was geweest tenminste. Helaas, het was alle dagen weer echt Inge & Peter vakantieweer. Kortom: bewolkt, grijs en grauw en regen. En wat moet je dan doen hè? Ook wij zitten dan met de handen in het haar hoor. Want die fjorden zijn prachtig, maar dan moet je ze wel kunnen zien! Je kunt wel leuk een berg op willen hiken en willen genieten van het uitzicht op de fjorden, maar als die klotewolken vanaf 200 m hoogte al het water over je heen kieperen, dan heeft het weinig zin om een hoge berg op te gaan lopen voor het uitzicht.

Hoe dan ook, toch besloten we bij de Langfossen waterval aan een trekking te gaan beginnen. Maar het was niet ideaal. Het was glad en glibberig. Halverwege nog een uitzichtpunt vlak bij de waterval, maar vervolgens toch maar besloten om niet verder te gaan. Dus naar beneden geglibberd en daarna maar weer naar ons hutje aan het water. Een mens moet toch wat.

‘s Avonds maar een Netflixserie zien en nadenken wat we verder nog moeten gaan doen. Je kunt namelijk wel 100 x naar het weerbericht kiekeloeren, het blijft huilen met de pet op. Inge oppert al om rechtsomkeert te maken en gewoon door te rijden naar zonnig Frankrijk. Zou wel wat zijn, roadtrip Scandinavië en dan uitkomen in Frankrijk. We zijn er gek genoeg voor, maar toch doen we het maar niet. Volgende dag dan maar wat in ons autootje rondrijden en genieten van de natuur. Af en toe zagen we iets dat op een zonnetje leek, maar dat was alleen maar gekaanstekerij van dat ding, want de regen volgde altijd weer rap.

Zo begonnen we al een aardige dejavu te krijgen van een vakantie ooit in Frankrijk waar we ook overal regen kregen waar wij maar kwamen. Dat leverde destijds tenminste nog een pagina groot artikel in het AD op.

Maar goed, dat even terzijde. We reden via het dorpje Odda wat in het rond om uit te komen bij een plekje genaamd Bondshus. Er woont niemand (zeker James niet), maar vanaf die plek kan je lopen naar een meer waar je uitzicht op de gletsjer zal hebben. Dus wij uit ons karretje en op pad. Het was zowaar droog, dus wie doet ons wat. Het was en prachtige en zeer makkelijke hike, want zo goed als vlak. En inderdaad, de plek was prachtig. Zo tippelden we een kleine 4 km door, om vervolgens maar te besluiten weer terug te gaan. Het gemakkelijke paadje was ook ten einde, dus hoog tijd om terug te gaan.

En zie daar, daar kwam onze metgezel van deze dagen ook alweer naar beneden. Oftewel het begon weer te regenen. Maar deze keer hadden we hier wat op bedacht. Omdat het toch eigenlijk gewoon een simpel paadje was hadden we ons Berlin pluutjemaar meegenomen. Dat hielp!

Na deze wandeling eerst maar een bakkie in de auto om vervolgens terug te rijden naar de Kyrping camping. Beetje toeristische route genomen en de kilometerslange tunnels wat vermeden, wat nog weer mooie plaatjes opleverden.

Volgende dag weer tijd om in te pakken, want op naar Bergen.

Tot zover onze (natte) avonturen in Kyrping. Op naar het volgende hoofdstuk ?


Dagje Sykehus Stavanger en nog veel meer

Maandag 1 juli Hjelmeland Noorwegen

Dagje Sykehus, dagje Preikestolen en dagje relaxen bij Hjelmeland Hostel, Nøkling en nu; hit the road/ferry Jack, because it’s raining

Zo, we hebben zeker een paar dagen prachtig weer gehad en we zijn idd in Stavanger terecht gekomen, maar niet op de camping, niet in een blokhut en al helemaal niet in ons tentje.....??n overnachting in het sykehus, echt waar; ons hotel zit in een ziekenhuis. Leuk, tussen de pasgeboren baby’s. Bij t ontbijt een gezellige babyaangelegenheid!! Stavanger was leuk voor 1 dag! We waren toch niet van plan om langer te blijven, nou dan maar inpakken en wegwezen. Het zou nog 1 dag mooi weer zijn, een mooie gelegenheid om de Preikestolen op te klauteren. Tjonge jonge, wat een natuurgeweld!!!!

Naar de Preikestolen was een stukje rijden en vervolgens met de ferry, daarna nog een stukje rijden en daar was de parkeerplaats van de Preikestolen al. Een drukte van jewelste. Het leek dat bergje in de Himalaya wel, daar stonden ze laatst ook in de file om naar boven te komen. Gelukkig heb je hier iets meer zuurstof.....

Een prachtige route naar boven en het uitzicht was adembenemend.

Daarom hebben we daar boven wel even de tijd genomen, het was in ?én woord geweldig en de foto’s spreken voor zich.

Het was inmiddels 6 uur savonds en we bedachten ter plekke; we rijden een stuk noordelijker en als we een leuke slaapplek tegen komen, stoppen we, gaan kijken en bevalt het dan blijven we daar! Een paar uur later hadden we nog niets. Er was gewoon niets. Gelukkig wordt het hier niet echt donker, maar na zo’n dag verlang je toch wel naar een douche en een bed. En vooral een warme maaltijd. Eindelijk vonden we een hostel en de eigenaar was zo enthousiast en super aardig. Hij had voor ons een hut en we mochten alles in de keuken gebruiken wat we nodig hadden, maar we hadden geen boodschappen gehaald en de winkels waren dicht en de volgende dag waren de winkels ook dicht. We kregen van alle kanten eten aangeboden, dus verhongeren zouden we niet. We hebben heerlijke goulash gegeten met rijst en later nog nachos met alles erop en eraan uit de oven. Rond half 1 kropen we ons bedje in en hebben tot 10:00 uitgeslapen. Zondag was een miezerige dag van omhangen en relaxen. Nu zijn we alweer een week onderweg en vertrekken vandaag naar Kyrping waar we een hut voor 3 dagen hebben geboekt. Het weer is de komende dagen dramatisch, maar dat overleven we ook wel weer en we blijven lache ??

reisgroeten van ons ??

Noorwegen Egersund en meer

Maandag 24 juni begin voortvarend; om half 5 ons bedje uit om vervolgens al in korte broek en t-shirt on half 6 te vertrekken naar het noorden van Denemarken. Vanaf daar met de boot naar Kristiansand. Tip van ons: neem vooral geen koffie in Hirsthals, de havenplaats in Denemarken. Reden: niet te haggelen dit bruine goed en bijna 10 euri voor 2 bakkies. Bah.

Goed, in Noorwegen begint onze roadtrip zoals een echte Inge & Peter vakantie: kortom het regent. Gelukkig zitten we deze dag ook in de auto naar Egersund. Daar een camping gevonden en, hoe verrassend, we kiezen voor een hutje en laten de tent ingepakt in de auto. Véél te koud daarvoor.

Woensdag begint onze 1e hike naar Trollenpikken. Wij hebben deze naam niet bedacht hè. Het is een leuke, makkelijke maar korte tocht. Dus kiezen we ervoor de terugweg via een andere route te doen, zijn we alsnog een kleine 4 uren onderweg.

Daarna nog een héle makkelijke tocht naar de vuurtoren. De zon brak door, dus heerlijk middagje. Dat we bijna uit onze jas waaien nemen we maar op de koop toe.

Donderdag: we staan vroeg op want we willen naar de Brufjell potholes. Uurtje rijden, vandaar. Het is niet zo'n hele lange hike (als je tenminste niet de verkeerde kant oploopt halverwege), maar hij wordt wel steeds moeilijker. Zeg maar gerust het betere klim- en klauterwerk. Man wat steil! Het laatste stuk moet je je vasthouden aan haken in de berg en een stalen kabel. En dan zo'n meter of 100 bijna recht naar beneden hè. Je moet er wat voor over hebben voor zo'n kiekje.

Op de terugweg nog een minihike gedaan: een oude spoorlijn die een paar honderd meter omhoog loopt klimmen we ook nog op. Hij ligt er dus waarom niet?

Zo komen we doodmoe rond 20.00 uur weer aan in ons hutje. Pfff, het was me het dagje wel hoor.

Morgen de boel inpakken en op naar Stavanger. Ik schat zo in wederom in een hutje.

O ja, we hebben al twee dagen mooi weer en de voorspelling is dat we dit nog twee dagen zo houden. Daarna, hoe kan het anders: regen.

Scandinavië

Bijna is het zover.......

Maandagochtend 24 juni reizen we af naar Scandinavië.

Onze vakantie begint al zodra we de voordeur achter ons dicht trekken. We hebben dan onze wagen vol geladen met tent, slaapzakken, luchtbed en nog veel meer. We rijden naar de Deense stad Hirtshals, (ik had er nog nooit van gehoord) waar we met de veerboot naar Kristiansand (Noorwegen) varen en daar aan land gaan. De volgende dag begint onze echte trip! In zuid Noorwegen trekken we langs de Noorse Fjorden, bergen en hoogvlaktes naar boven. We gaan kamperen, bergwandelingen maken, gletsjerhiking, mountainbiken, Kajakken en wildlife spotten in Scandinavië. Het wordt weer een groot avontuur!

Zou leuk zijn als jullie weer met ons mee willen reizen, blijf ons dan volgen.

Wij hebben er zin in!

Groetjes van jullie reis-bloggers ?

Peter & Inge

Highway To Hell

Highway To Hell

Het heeft wat moeite gekost, even kijken waar waren we ook alweer?

Oh ja, Lukla! Waar wij dachten op dezelfde manier naar Kathmandu te vliegen als van Kathmandu naar Lukla......nou dat was een deceptie!

Omdat er de vorige dag verschillende vluchten waren uitgevallen en er meer trekkers terug naar Kathmandu wilden dan andersom, konden wij niet rechtstreeks terug. Verschillende opties kwamen voorbij, maar de enige die overbleef was met een klein vliegtuigje 10 minuten vliegen naar een of ander godvergeten gat Phaplu Solukhumbu waar 3 mensen en anderhalve paardenkop wonen om vervolgens met een Jeep 9 uur lang over the Highway To Hell naar Kathmandu te rijden/hobbelen/scheuren, 270 km door de bergen. Waar het asfalt om de 2 km stopte en steeds overging in zandpad, stenen, keien en rotsgebergte. 85% van de afstand was niet geasfalteerd. Het was een helse rit en als onze chauffeur niet als een kamikaze het gaspedaal indrukte had deze rit misschien wel 12 uur geduurd. Door al dat gehobbel en gestuiter maakten je organen een toeristische reis door heel je lijf en zaten uiteindelijk je darmen zo’n beetje tussen je oren. Hoeft ook nog niet het grootste probleem te zijn, ware het niet dat daar toch ook je hersenen nog zaten. Gevolg: barstende pien ien de kop!

Net in Kathmandu aangekomen, het was inmiddels 22:30 uur, weigerde onze chauffeur door te rijden naar ons hotel. Hij zei dat het niet toegestaan was Thamel in te rijden met een Jeep! Verschillende taxi’s hadden ons omsingeld en er ontstond een discussie. We hadden wel betaald tot Thamel en dat was ook de afspraak. We konden dan onze bagage over zetten in 2 verschillende taxi’s die ons dan naar ons hotel zou rijden. En weer betalen natuurlijk. Sander kon ook hoog of laag springen, maar kreeg het ook niet voor elkaar om ze op andere gedachten te brengen. Toen kwam onze alleraardigste Dany in opstand. Dany die achterin zat met Ronnie en 9 uur lang niets heeft gezegd. 9 uur lang de Jeep niet uit geweest is. Hij deed het raampje open en zei in z’n beste Engels: ik heb de hele rit niet geslapen en niet gegeten, ben bekaf en wil naar m’n hotel, ik wil slapen. Als jullie moeilijk doen dan kom ik naar buiten en sta niet voor mezelf in. Dany is een rustige jongen uit Roemenië, die al een aantal jaren in Nederland woont en werkt. We hebben hem in die 14 dagen daarvoor leren kennen als een lieve zachtaardige jongen. Maar nu kwam zijn Roemeense temperament naar boven waar de Nepalese betrokkenen veel respect voor hadden. We konden uitstappen en zouden kosteloos naar onze hotels worden gereden. Zo gebeurde.......bedankt Dany, we love you ?

Er wachtte ons een **** hotel met warme douche en kingsize bed. Met wellness en Spa (massage en manicure) Wat heerlijk na alle ontberingen van koude/korte nachten, slecht eten, lange loopdagen, diarree, hoogteziekte, 12 dagen niet douchen en haartjes wassen (wat volgens Marie José niet kan) en oververmoeidheid. Het was lood en loodzwaar en behoorlijk afzien. Maar we hebben het overleefd en zijn blij en dankbaar dat we dit hebben gedaan. Ook besloten dat het de laatste keer is geweest. Echt waar......En we zijn nu een paar dagen thuis en beginnen weer wat bij te komen, gelukkig. Langs deze weg willen we jullie bedanken voor het meereizen en de leuke reacties die jullie hebben gegeven op onze blog.

Doei en tot de volgende keer.

Liefs, Peter en Inge

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Tiara Tours