Zuid Frankrijk, Noord Spanje

Argelès sur Mer, tja wat zullen we ervan zeggen? We kwamen aan met regen waardoor we maar met de taxi naar ons air bnb gingen en we vertrokken ook weer met de taxi naar het station om precies dezelfde reden.

Daar tussendoor was het met het weer net zoals dit dorp is: net niet.

Dorp is een ietwat oubollig en heeft weinig of niet veel soeps te bieden. De eerste dag was de bedoeling om lekker relax dagje op het strand te hebben, maar ja... dat weer hè. Dat was niet des strands. Maar we deden wel lekker relaxed aan want wat moet je anders?

Op enig moment toch maar erop uit, even wandelingetje maken langs het strand dan maar. Tot het wederom nat begon te worden, dan maar weer rap naar binnen.

De volgende dag zag het er een stuk zonniger uit gelukkig 😎. Electrieke mountainbikes gehuurd en lekker fietsen. Route naar Cap Bear gezocht waarbij we onderweg het prachtige dorpje Collioure doorkruisten. Wisten we niet vooraf, maar verraste ons toen we er doorheen kwamen. Altijd fijn om aangenaam verrast te worden zo.

Bakkie doen en weer door naar Cap Bear. Leuke route en leuk Red Devil eindpunt. 👹

Terug wat meer tijd genomen door de prachtige straatjes van Collioure. Uiteraard net effe andere straatjes gekozen dan alle andere toeristen en dus kwamen we in de veel bloemrijkere en rustigere straatjes terecht. Zo hadden we een heerlijk dagje gelukkig.

De volgende dag treinen we richting volgende halte Barcelona. In de stoptrein, dat wel. Maar liefst 25x stoppen vanaf Port Bou tot Barcelona. Ach ja, een mens doet af en toe wel eens wat hè. 🙈🤪

In Barcelona liep alles vlotjes en ons onderkomen hadden we zo gevonden. Lekker is dat hoor.

Zaterdag hadden we afgesproken met onze vriend De Meneer. Bijnaam die Inge hem dik 24 jaar geleden heeft gegeven toen ze hem voor het eerst ontmoette. In het echt heet ie Stanley, maar wij noemen hem De Meneer. Wij dachten dat we gingen hiken, maar dat werd toch anders. We reden naar Sitges om daar langs het strand te wandelen, te ouwehoeren (want dat kan deze Meneer hoor) en wat te eten. Stan had bij een restaurant gereserveerd alleen was ie vervolgens even vergeten hoe dat tentje ook alweer heette. 🙈

Maar eenmaal toch daar aangekomen hebben we heerlijk genoten van allerlei "kleine" hapjes. Dus wederom bommetje vol.

Daarna bracht De Meneer ons nog helemaal aan de andere kant van Barcelona, op de berg Montserat. Mooie uitzichten, alleen was het inmiddels wel aardig afgekoeld, zeker als je wat in de wind stond. 🥶

Vandaag doen we weinig. Zo richting strand op de Donkey fiets. Sommige van de lezers van dit blog weten wat voor oranje "barrels" dat zijn. Weet je het niet, dan zoek je het maar effe op.

En dan zit ook Barcelona er alweer bijna op, morgen met de hoge snelheid trein via Madrid naar Malaga. Nieuwe rondes, nieuwe plek, nieuwe kansen.

Wordt vervolgd...

Täsch-Zermatt-Gornergrat🇨🇭

Het was wel super-leuk hoor! Ondanks een “korte” vertraging van 15 uur in Basel hebben we ons wel vermaakt…

Gister een dag in de sneeuw, met het treintje naar boven van Zermatt met de “Matterhorn-Express” naar Gornergrat! The best view Matterhorn. Het was daar zo leuk toeven en het uitzicht was natuurlijk geweldig 🤩

De weersomstandigheden lieten toe dat we een klein pietepeuterig puntje van de Matterhorn konden zien, daaronder een dik wolkendek en het onderste deel konden we ook zien. De foto’s spreken voor zich, zijn best leuk 😊

En ook erg belangrijk, zo’n lol gehad en we zijn super-relaxed, zelfs over de prijzen die de Zwitsers hanteren…. Komt natuurlijk ook omdat we zo bevoorrecht zijn, waardoor we dit allemaal kunnen doen. Dan haalde Peter of ik iets op bij een winkeltje of bijvoorbeeld die treintickets met de Matterhorn-Express naar boven,dan vroeg de één aan de ander: weet je wat ik moest betalen? Dan vielen we bijna om van verbazing en zeiden dan tegen elkaar: boeie, je leeft maar 1 X en ons motto is, feilloos over genomen van onze lange vriend: Beter duur dan niet te krijgen 🤑

Morgen weer lekker door! Deze reis is één van de vele contrasten/tegenstellingen en uitersten…We zijn onze trip begonnen in de sneeuw en we eindigen in de Sahara 😶‍🌫️🥵 Hoe leuk is dat…..

Op het moment van dat ik dit verhaaltje aan het schrijven ben zitten we al 2 uur in de trein,half 5 ging de wekker. Ppppfffff, ik ben nooit zo van het vroeg opstaan, maar tijdens het reizen wil ik alles 100% beleven en daar horen korte nachten ook 🐝

We hebben onze eerste regenbui alweer gehad op weg naar het station in Täsch, kunnen we die alvast afvinken ✔️

We treinen nu richting Genève om daar over te stappen richting Zuid-Frankrijk, vlakbij Perpignan.

Om precies te zijn: Argeles Sur Mer.

Overstappen in Genève wordt wel weer spannend, aangezien we nu alweer een vertraging van 8 min. oplopen. Hopelijk halen we die in Lausanne weer in!?

3 uur later

Zo, we waren op tijd, de vertraging hebben we weer ingelopen!

We zijn er: Argeles Sur Mer 🇫🇷

En helemaal in onze oude vertrouwde vakantie modus: we vertrokken vanochtend met regen uit Täsch en we eindigen deze reisdag in de regen in Argeles Sur Mer

En tussendoor de hele dag ☀️ Toen zaten we in de trein, maar liefst 13 uur.

Trouwens de treinen in Frankrijk rijden op de minuut af, als een Zwitsers uurwerkje op tijd, t waren wel oude barrels…

Always look on the bright side of life 😆😆

Doeioei, tot het volgende verhaaltje

Peter & Inge 💋😘

Deutsche unpünktlichkeit

Nou nou, dat was me het eerste dagje wel. Het begon wel goed, want we vertrokken precies op tijd vanuit Leeuwarden. Ook van Zwolle naar Arnhem geen probleem. Maar toen begon het. Hieronder de opsomming waar we ineens mee te maken kregen:
- Geen trein van Arnhem naar Düsseldorf wegens werkzaamheden. Opties waren of met de bus, of met de trein via Nijmegen en Venlo. Die laatste optie gekozen.
- Bij Venlo slechts 5 overstap minuten en de trein had al wat vertraging. Dat werd dus rennen. Maar toch gehaald, want trein naar Düsseldorf had ook 4 minuten vertraging.
- Gelukkig konden we zitten in de kleine propvolle trein.
- Maar toen, de trein van Düsseldorf naar Mannheim, die had al een kwartier vertraging en we hadden maar 11 minuten om over te stappen, dus dat werd krap.
- Bij 1e tussenstation staat de trein stil en blijft stilstaan. Oorzaak: technische storing. Niet even, nee, een dik half uur. Gevolg: onze trein richting Bern konden we wel vergeten.
- Werd dus een trein later; ruim anderhalf uur later.
- Maar ook deze begint direct met vertraging. Tuurlijk. Maar in Bern 38 minuten de tijd om over te stappen, dus dat moest lukken.
- Niet dus! Ineens staan we in de middel of nowhere stil want er schijnen mensen op het spoor te staan die er door de politie af gehaald moeten worden. Gevolg: we staan ruim 50 minuten gewoon stil. Kuuuuut, daar gaat onze trein naar Zermatt.
- Uiteindelijk rijden we weer maar komen met ruim anderhalf uur vertraging in Freiburg aan. En daar krijgen we te horen dat de trein alleen nog naar Basel doorrijdt en dan ophoudt. Lekker dan.
- Dat werd dus hotel zoeken in Basel. Is gelukt, dan maar volgende dag verder tjoeken.
- Bij hotel zelf inchecken. Kamer 31 krijgen we toebedeeld op 3e etage en er is geen lift. Dus omhoog sjouwen met de (dan best wel zware) tassen en rugzakken.
- Komen we bij de kamer, openen we de deur, zit er al iemand in die kamer! What the fuck! Wel een aardige gozer uit Belarus. Maar ja, we hebben dus geen kamer.
- Effe bellen. En enige tijd later komt er iemand ons ophalen om naar een ander hotel te gaan 100 meter verderop. Grote kamer en we krijgen gratis ontbijt erbij. Prima opgelost. 🙂👍

Dat, lieve lezers was dus onze eerste dag van de interrail treinreis door Europ op weg naar Marrakech. We hopen er maar op dat de volgende reisdagen wat voorspoediger gaan verlopen, want dit was best vermoeiend en van al dat gevlieg en gedraaf begin je ook aardig te zweten. En dat hadden we niet echt in gedachten voor deze reis.
Wordt vervolgd...

We gaan naar het magische land Marokko, je weet wel; 1001 nacht 😍

Hee hoi, daar zijn we weer, onze reis gaat naar Marokko 🇲🇦

Bijna is het weer zover..

Over een paar dagen,om precies te zijn zaterdag 18 mei reizen wij naar Marokko met eindbestemming Marrakech.

We vertrekken vanaf station Leeuwarden met Interrail naar Zuid-Spanje (Algeciras) om vervolgens per veerboot naar Tanger te varen…

We reizen eerst naar Zwitserland. Naar een klein plaatsje in de buurt van Zermatt, genaamd Täsch. Waar we een prachtig appartement met een geweldig uitzicht op de besneeuwde bergtoppen. We kozen voor deze plek om de Matterhorn op te gaan. Hoe; dat bekijken we daar, te voet of met de kabelbaan.

Leve Airbnb, we hebben al mooie accommodaties geboekt. De keuze is reuze en op de leukste plekken op deze aardkloot 🙏

Ons reisschema in een notendop.
- Zwitserland Täsch

- Zuid-Frankrijk (Argeles Sur Mer) vlakbij Perpignon

- Barcelona

- Malaga

De rest bedenken we onderweg.

We maken leuke foto’s, filmpjes en verhaaltjes, kortom; het wordt weer een groot avontuur!

Het zou leuk zijn als jullie weer met ons mee reizen, dan houden we jullie op de hoogte zodat jullie ons kunnen volgen.

Wij hebben er verschrikkelijk veel zin in!

Groetjes van jullie reis-bloggers

Peter & Inge

Onze oude blog is ook nog steeds in de lucht!

https://koolsi.waarbenjij.nu

Ha Long Bay en back home

Na de heerlijke relaxte dagen in Siem Reap met prachtig lekker warm en zonnig weer, ging de reis weer terug naar Hanoi. Stuk noordelijker en dus ook een stuk minder warm. Maar goed, we moeten toch die kant op, want vanaf Hanoi moeten we weer richting huis gaan vliegen. Maar, voordat het al zover is, gaan we eerst nog even genieten van de geweldige omgeving van Ha Long Bay.

De vlucht van Siem Reap naar Hanoi verloopt voorspoedig en dan moet je weer op zoek naar een taxi om naar je hotel te gaan. En zoals jullie zullen begrijpen na het echec in Saigon hebben wij het niet meer zo op taxichauffeurs. Uiteindelijk vinden we er eentje die op de meter rijdt en aangeeft dat het zo’n 400.000 Vietnamese dongetjes zal kosten. Dat is ook de gebruikelijke prijs. Dus daar gaan we weer.

Bij het hotel aangekomen staat de teller op 418.000. Alleen doet de chauffeur verder niks meer. Stapt niet uit en loopt te foeteren dat wij eruit moeten. Ja halloooo, wij vertrouwen jullie chauffeurs niet meer. Dus we zijn op onze hoede. Uiteindelijk maakt Inge korte metten met dit irritante gedrag van die kerel. Ze geeft hem 400.000 en we lopen weg. Tot sinas. Hij schreeuwt nog wel wat, maar wij zijn pleite.

We zijn maar 1 nacht in Hanoi, want de volgende dag worden we alweer opgehaald voor 2 dagen Ha Long Bay. Dik 3 uurtjes met de bus richting de boot, maar dan heb je ook weer wat. Het is werkelijk een prachtig schip. En eenmaal in onze hut komt de gids ook nog even langs met de vraag of we wellicht belang hebben bij een kosteloze upgrade van onze hut. Daar zeggen we geen nee tegen, dus komen we terecht in wat wij noemen: de presidentiele suite van de Royal Palace.

Het schip brengt ons tussen alle kalkstenen eilandjes en de uitzichten zijn werkelijk geweldig. Jammer dat de zon niet schijnt, maar ook dan is het prachtig. Deze middag gaan we nog kajakken en een korte klim naar de top van Ti Top eiland maken. Vervolgens eten en dan op naar de volgende dag. En het eten… tjonge jonge jonge, daar wordt wat voor uit de kast gehaald hoor. Het is niet alleen veel, al dat voedsel is ook nog eens héérlijk.

De volgende dag brengt ons naar een grot met de welbekende stalagtieten en stalagmieten. Hebben we al vaker gezien, maar toch leuk. Daarna varen we terug naar Ha Long Bay, maar voordat we daar zijn leert de gids ons eerst nog even hoe we fresh spring rolls kunnen maken. Daarna eten we die op, maar de lunch brengt nog veel meer. We eten onze buikjes weer helemaal rond: heerlijk. Wat was dit een leuke trip.

Voor de allerlaatste dag in Hanoi hebben we ook nog even een kookcursus geboekt bij Rose Kitchen. Ze halen ons hiervoor om 15.00 uur op, waarna we de verse ingrediënten op de markt gaan halen. De gebraden honden die daar bij een stalletje lagen laten we maar even liggen.

Eenmaal bij de villa beginnen we met het maken van de noodle soup met kip, daarna deep fried spring rolls, gevolgd door de BBQ. Chef Kevin legt het allemaal goed uit, dus lukt alles perfect.

Ondanks dat we met de dames uit Korea en Japan nauwelijks kunnen communiceren omdat ze niet of bijna niet Engels spreken, is het een erg geslaagde kookcursus en alles is superlekker. Na afloop worden we weer teruggebracht naar Hanoi, waar we werkelijk nog net op tijd zijn om naar de water puppetshow te gaan. Iets typisch Vietnamees, maar het valt ons erg tegen. Maar goed, we hebben het toch maar mooi weer even meegemaakt.

Dan is het zover, ons laatste nachtje in Vietnam. De volgende dag vliegen we al om 11 uur ’s morgens i.p.v. 19.45 uur. Dit komt omdat onze oorspronkelijke vlucht is gecanceled i.v.m. de corona virus uitbraak. Hebben wij weer. Moeten we ineens ruim 11 uur op vliegveld Hong Kong door zien te brengen. Nou ja, het is niet anders en wat mot dat mot.

Op het vliegveld van Hong Kong is het idioot rustig voor zo’n groot vliegveld. Er lopen wat verdwaalde mensen rond (bijna allen met mondkapjes), maar dat is het dan ook. Onze vlucht naar Amsterdam is ook maar gedeeltelijk gevuld, dus daar wordt Cathay Pacific niet echt rijk van. Vreemde is dat ook in het vliegtuig toeristen hun mondkapjes ophouden en zodra we op Schiphol bij de bagageband staan heeft plots niemand die belachelijke dingen meer op. We blijven ons erover verbazen. Hoe dan ook, na nog effe gewacht te hebben op de trein net na 9 uur komen we weer thuis in ons lekkere huisje. Het was een hele enerverende, niet altijd even goed lopende, maar toch zeker weer mooie en interessante reis. We hebben weer veel mooie dingen gezien, leuke en aardige mensen ontmoet, maar helaas ook lui die we liever nooit tegen waren gekomen. Hoe dan ook, dank voor het meereizen met ons.

Groetjes,
Inge en Peter (Red Devil)

Siem Reap en Angkor Wat, Cambodja is zo leuk en relaxed ? ??

Daar zijn we weer! Siem Reap en Angkor Wat,  Cambodja is zo leuk en relaxed   

Nou, daar zitten we dan op Hongkong AirPort voor de komende 11 uur. Ja, we hadden een overstap van 2 uur, maar onze vlucht van Hanoi naar Hongkong is gecanceld vanwege die stomme corona virus!!! Balen, maar het is niet anders. Ze zijn hier helemaal paranoia vanwege die virus! Voordat we voorbij de douane kwamen, werd eerst onze temperatuur gemeten.....haha, stel dat je koorts hebt, kom je de luchthaven niet op en moet je denk ik in quarantaine. Nu iedereen in Vietnam en Hongkong met een mondkapje loopt, zijn straks ook de handschoentjes op rantsoen! Het is tenminste lekker rustig hier, omdat er straks geen mens meer de deur uit durft. Kan ik nu even een stukkie schrijven op onze Blog! 

We waren gebleven in Siem Reap, heerlijk hotel met zwembad. Dag 1 werd een relax dagje bij het zwembad, want Boersen had weer eens last van z’n darmen en heeft daardoor alles, maar dan ook alles eruit gegooid. 

Dan de volgende dag maar naar het overweldigende tempelcomplex van Angkor Wat. 4:15 uur opgestaan en 5:00 uur op pad, met de tuktuk en een leuke relaxte tuktuk chauffeur.  Afspraken gemaakt over de prijs, goed onderhandeld. De tuktuk incl. Chauffeur heb je dan de hele dag tot je beschikking. 

De tempels van Angkor zijn een hoogtepunt van zuid-oost Azië en de zonsopkomst is er spectaculair. Je bent dan met duizenden toeristen niet de enige, maar het is een magisch moment en dat maakt het vroege opstaan absoluut de moeite waard.

Het voordeel is ook dat het na zonsopgang nog een aangename temperatuur is. Je wilt echt geen tempels bezoeken en beklimmen in de brandende zon, het was die dag bijna 35*

We deden de volgorde die overal beschreven wordt en zal jullie niet gaan vermoeien met namen van tempels enzo, de foto’s spreken voor zich. Al met al hebben we een fantastisch leuke, culturele dag gehad, veel gelachen en op tijd terug om nog even een duik te nemen in het zwembad. Plons

Dag 3 Siem Reap

Op de fiets naar het drijvende dorp Tonlé Sap. Samen met mijn personal guide een route bedacht en navigeren maar. Je komt onderweg dan weer van die onverwachte leuke dingen tegen. Tonlé Sap was “niet” wat we ervan verwacht hadden . Veel te duur en je kreeg er niets voor. Onderweg ook nog gestrand met die ouwe rot-praam! Accu leeg, hebben wij weer. Toen het gefixt was konden we verder en dachten het mooiste gaat nu komen, maar ik kwam niets. Alleen een krokodillen farm. Erg zielig om te zien hoe die beesten in veel te kleine ruimtes boven op elkaar liggen. De terugweg was t zelfde. Duurde in totaal een uurtje en we waren $40 lichter..... 

snel vergeten er weer verder. We vervolgen onze fietstocht door het Cambodjaanse platte land en dan kom je van die gezellige hutjes( restaurantjes) tegen. Heerlijk gegeten en spotgoedkoop. Toen we bijna weer in Siem Reap waren, komen we nog in een tempeldorp, soort van klooster waar monniken wonen voorbij. Een grafstenen fabriekje (complete huisjes), die ze opknappen en weer mooi maken. 
Wat een monnikenwerk zeg   

De volgende dag was de laatste in Siem Reap. Even rustig de boel inpakken en bij t zwembad wachten tot we opgehaald werden voor naar de luchthaven. We vliegen van Siem Reap naar Hanoi waar we onze laatste dagen door brengen.

Dat verslag komt later, als we weer thuis zijn. 

Doei hè en tot snel allemaal.

Reisgroetjes, Peter en Inge 

Phnom Penh; killing fields

Vanwege de ellende die ons had getroffen in Saigon hadden we in Phnom Penh een heerlijk luxe hotel met prachtige tuin inclusief zwembad gekozen. Het mocht wat kosten. We wilden er direct bij aankomst nog wel een nachtje bijboeken, maar helaas zat het al helemaal vol.

‘s Morgens eerst maar eens op zoek om een paar fietsen te huren. Deze keer was dat gelukkig een kleine moeite, de verhuurder zat dichtbij het hotel. En in Cambodja geen Tet Holiday, dus alles gewoon open. En ook nog eens twee schitterende goed werkende mountainbikes. Men, wat reden die dingen lekker.

De eerste dag wilden we wat rond fietsen door de stad en om te beginnen naar de S21 (Tuol Sleng) gevangenis. Deze voormalige school werd onder het schrikbewind van Pol Pot gebruikt als gevangenis. Omdat “vriend” Pot doodsbenauwd was dat slimme mensen hem wel eens door konden hebben en hem af wilden zetten, werd iedereen met een beroep waarvoor gestudeerd was hier eerst maar eens opgesloten en gemarteld. Maar, had je een bril op dan kon je waarschijnlijk lezen en was je dus waarschijnlijk ook te slim. Kortom: ook de klos. Had je zachte handen, dan was je geen noeste harde arbeider, dus slimmer. Hoef vast niet uit te leggen wat je lot dan werd.

Van de ongeveer 14.000 slachtoffers die hier gevangen werden overleefden slechts 12 deze martelgang. Twee van deze overlevenden zijn hier bijna dagelijks nog aanwezig om hierover te vertellen en om hun boek te verkopen.

Ons bezoek een paar jaar geleden aan Auschwitz was indrukwekkend, maar deze kwam ook hard binnen. We waren er stil en emotioneel van. Wat doen mensen elkaar toch steeds maar weer de meest verschrikkelijke dingen aan. Onvoorstelbaar.

Het waren onze tienerjaren, het moment dat dit allemaal speelde en gingen naar school of deden andere leuke dingen. Nooit beseft dat dit gebeurde. Je had gehoordvan de killing fields, Pol Pot; De ondoorgrondelijke massamoordenaar. De Rode Khmer, maar de details! Wat leren we veel hier in Cambodja en wat een “respect” voor de overlevenden die hier nog dagelijks hun verhaal doen, de meesten zonder wrok of haat voor wat hun en hun familie is aangedaan. Dan is het contrast van onze reis door Cambodja zo groot en wordt ik inderdaad super blij van een groepje schoolkinderen die aandacht van ons en wij van hun krijgen

De rest van de dag hebben we nog wat rond gefietst om aan het eind van de middag even lekker een plons in het zwembad te nemen en de indrukken van de dag te verwerken. Heerlijk!

De volgende dag fietsten we naar Choeung Ek, oftewel de killing fields waar zo’n 20.000 mensen (mannen, vrouwen en kinderen) op gruwelijke wijze omgebracht werden en in massagraven werden gegooid. Verdere details laten we maar achterwege, want het verhaaltje moet ook nog leuk blijven om te lezen. Wil je er wel wat meer over lezen: https://en.wikipedia.org/wiki/Cambodian_genocide

De tocht er naar toe was maar 13 km, maar we deden er bijna anderhalf uur over om het te bereiken. Eerst omdat we door het enorm drukke verkeer van Phnom Penh moest zien te laveren en vervolgens omdat we ergens op het platte land een mooi plekkie zagen om te fotograferen. En laat daar nou net op dat moment een school uitkomen. Koren op de molen van Inge om met deze goed Engels sprekende kinderen een gesprekje aan te gaan. Het groepje kinderen wordt dan ook in rap tempo steeds groter.

Na het indrukwekkende bezoek aan de killing fields weer richting de stad. De bedoeling was om het Royal Palace te bezoeken, maar zover is het nooit gekomen. Ook nu moesten we weer via een idioot drukke verkeersader de stad in. Omdat dit niet erg opschoot besloot Inge dit maar eens anders aan te gaan pakken. Als een ware kamikaze mountainbike coureur scheurde ze over de stoep, tussen geparkeerd staande auto’s en scooters weer de weg op om zo weer kris kras tussen het verkeer door zich een weg te banen naar waar we naar toe wilden; de Royal Palace.

Maar zoals gezegd, zover zijn we niet gekomen. Want eenmaal terug in de stad treffen we een boeddhistische ceremonie aan. Natuurlijk zijn we nieuwsgierig genoeg om hier even bij te gaan kijken en te vragen wat er precies aan de hand is. Het blijkt een ceremonie te zijn i.v.m. een hooggeplaatste overleden monk. 106 jaar oud geworden, dus daar heeft de baakster geen schuld aan gehad, zou mijn moeder gezegd hebben. Al dit oponthoud zorgde er al met al wel voor dat we het Royal Palace pas bereikten op het moment dat het net dicht ging. Jammer, maar helaas.

Tot zover onze indrukwekkende bezoekjes in Phnom Penh, een stad die tegenwoordig ook zichzelf flink aan het ontwikkelen is, want er wordt heel wat afgebouwd hier.

Groetjes,

Inge & Peter (Red Devil)

Hoi Án, Saigon en de reis

1 februari Phnom Penh (Cambodja) Hoi Án,  Saigon en de reis naar Cambodja   

Inmiddels zitten we in Cambodja.....phoe hee, voelt alweer zo lang geleden dat we het zo leuk hadden in Hoi Án! We hebben hier verschrikkelijk veel lol gehad, waren hier super relaxed en voelden ons erg op ons gemak. Die enorme stroom toeristen nemen we achteraf gezien op de koop toe, je happy voelen is ook wat waard. Onderweg naar ons hotel al heerlijke sateetjes gegeten op straat. Daarna onze spullen gedropt om op de fiets het centrum in te gaan. Het perfect bewaard gebleven handelsstadje in het hart van Vietnam is zooo leuk! Je kan hier lekker wandelen, shoppen en heerlijk eten op straat. Er is genoeg te zien zoals de prachtige oude pandjes en het stikt hier van de kleine straatjes met musea, restaurantjes, theehuizen en tempels. Honderden gekleurde lampionnen en lantaarntjes op het water. Savonds live muziek op het terras van Paddy's Irish Pub. De Philipijnse Tina Turner deed het verschrikkelijk goed bij honderden backpackers van over de hele wereld en wij...... 

Op de scooter naar Marble Mountain. 30 km verderop. Geen DKV maar Marble Mountain. Er werd weer eens regen voorspeld. En als dat Wordt voorspeld krijgen we dat ook. We gaan toch want we laten zo langzamerhand ons humeur niet verpesten door het weer. Kortom; het was een leuke natte dag, met veel lol en leuke plaatjes voor in ons plaatjes boek die ik thuis ga maken. Nu al zin in. Middags knapte het weer op en brak de zon door.  Na regen komt echt zonneschijn! 

Savonds vliegen we naar Ho Chi Minh, oftewel Saigon zoals Engelse toeristen hier zeggen;  Saigon sounds cooler. Op de luchthaven zijn wij zo’n beetje de enige reizigers zonder mondkapje! Zelfs westerse toeristen dragen een mondkapje. Waarom??? Angst is een slechte raadgever zei Peter z’n moeder altijd!  Ze zijn hier met z’n allen hartstikke gek geworden. Wij nuchtere  Nederlanders doen hier niet aan mee. 

Nu Saigon; savonds laat aangekomen dus de volgende dag maar op pad voor n fiets. Vanwege TET Holiday zijn er nog veel bedrijven gesloten. Dus een fiets huren lukte niet, dan maar een scooter. We liepen van hot naar her en en als een kip zonder kop en konden onze draai niet echt vinden in deze immens grote stad. We hadden een scooter verhuurbedrijf gevonden, maar die verhuurde alleen voor minimaal 3 dagen. Dan maar weer verder het centrum in. Niets geschikts kunnen vinden, dan maar weer terug naar die andere om voor 3 dagen een scooter te huren. We hadden al zoveel gelopen, dus besloten we een taxi te nemen. En toen ging het mis: binnen een uur werden we beide van onze mobiels beroofd. Die van Peter door een illegale taxichauffeur en vervolgens die van mij, terwijl we op straat liepen en de route naar het centrum instelden werd door 2 onverlaten op een scooter m’n iPhone zo uit  Peters hand gerukt. Ik zei net tegen Peter, als m’n iPhone  gestolen zou worden zou ik me geen raad weten en nog geen 5 seconden later gebeurde waar ik voor gevreesd had. Daar sta je dan, geheel verslagen in shock en wisten even niet wat we moesten doen. Om een lang verhaal kort te maken; we hebben één goedkope smartphone gekocht en gingen maar naar ons appartement om na te denken hoe we nu verder moeten. We hadden nog 2 weken te gaan en hebben besloten ons te herpakken en er toch nog wat van te maken de komende tijd. Het is wat behelpen met zo’n mobieltje, maar kunnen in ieder geval fotootjes nemen voor ons plaatjes boek. We hadden van te voren al een dagtrip naar de Mekong-Delta geboekt en besloten die toch maar door te laten gaan. We waren met een  Vietnamees gezin, waarvan de ouders in The USA wonen. Het was een geweldig leuke dag met een enthousiaste gids die ons de ellende van de vorige dag een beetje deed vergeten. Ons vertrouwen heeft een enorme deuk opgelopen en komt beetje bij beetje terug. We willen niet iedereen over één kam scheren, want er lopen hier in Vietnam de Alleraardigste mensen rond! 

En nu zijn we in Cambodja en gaan kijken wat dit land ons brengt! De reis verliep voorspoedig.  Bij de grensovergang moest iedereen de bus uit, in de bus moesten we onze paspoorten en ingevulde formuliertjes afgeven aan de buschauffeur. We verlaten Vietnam nadat de autoriteiten onze paspoorten en visum aanvragen hebben goed gekeurd. Vervolgens stappen we weer in, rijden de grens over, stappen weer uit om even $ 35 PP te betalen en onze paspoorten met de nodige stempels en mooie plaatjes weer terug te krijgen en weer de bus in stappen om vervolgens door te rijden naar Phnom Penh.

Visum taferelen zijn ook overal het zelfde, als je met de bus van het ene bokkiewokkieland naar het andere reist. De wegen zijn hier nog net niet zo slecht als in Nepal, we zijn dus wat gewend en we hebben het overleeft gelukkig   

We blijven lachen   

Reisgroetjes, Peter & Inge