Na Krakau tuft onze interrail tienertoer voor ouderen door richting Praag. En tuffen is echt wat die trein tot Tsjechië doet. Bijna stilstaand, of met een gangetje van zo'n 35 km per uur doen we er uren over om in Tsjechië te komen. En dan: zelfde trein, ander personeel en ineens kan die intercity wel flink tempo maken. Nou ja, het zal wel.

Zoals in de titel al gezegd: Praag is ook werkelijk een schitterende stad. Alleen wel een beetje van hetzelfde als we in Zagreb, Split, Boedapest en Krakau ook al gezien hebben; namelijk heel erg veel schitterende oude gebouwen. Maar na zoveel oude gebouwen weten we straks bij het terugkijken naar de foto's waarschijnlijk niet eens meer welk gebouw bij welke stad hoort.

Daarnaast voelen we ons zo af en toe best wel wat genaaid in Praag. Het is namelijk allemaal best prijzig voor wat ze je voorschotelen. En dan krijg je ook nog eens niet altijd wat ze je beloven.

Om eens wat anders te doen en ook even wat te relaxen wilden we deze stad eens per hop on hop off bus gaan ontdekken. Op de lange route zou je dan in een open dubbeldekker kunnen zitten, zodat je e.e.a. goed kon zien allemaal. Zo waren wij dit hop on hop off fenomeen ook gewend vanuit Barcelona en Hong Kong. Alleen gaat dat in Praag anders. Hier rijdt men namelijk in kleine mini busjes waar vanuit je werkelijk geen ruk kunt zien.

Dus maar eens even vragen waar die dubbeldekker dan wel niet is. Ja, jammer dus, want daar is er maar één van en die rijdt een stuk verder op de route. Als je daarin wilt moet je even een uurtje wachten. Oftewel: veel beloven, weinig geven doet de gek in vreugde leven. Hupsakee, 44 euri down the drain. Het zij zo.

Dan maar weer zelf wat op pad. Zo beklimmen we de Petri tower waar vandaan we een schitterend uitzicht over de stad hebben. Jammer alleen weer dat we boven op die toren net weer een bui over ons heen krijgen en bijna van die toren wegwaaien. Eenmaal weer beneden klaart het weer op en is de bui verdwenen. Gelukkig!

Zo slenteren we over de Charles Bridge, langs de dansende huizen en komen diverse oeroude schitterende gebouwen tegen.

De volgende dag weten we niet zo goed wat nu eigenlijk nog te doen, dus besluiten we naar de kathedraal en het kasteel op de heuvel te gaan. Die kathedraal binnen hoeven we niet zo nodig. Kost ook weer een kapitaal en we weten zo langzamerhand wel hoe die dingen er van binnen uit zien. Tussen alle toeristen groepen met gids door vermaken wij ons prima met het maken van geinige selfies. Zo komen we ook deze heerlijk droge (maar beetje frisse) dag weer prima door en vinden zowaar tegenover ons appartementje een restaurant waar we een stuk minder prijzig en nog een stuk smaakvoller ook heerlijk hebben gegeten.

Morgen op naar onze laatste stop tijdens deze rondreis: Berlijn. Waar zondag de marathon gelopen gaat worden. Nee, niet door ons. Wij gaan slechts kijken en aanmoedigen.

Wordt vervolgd... (nog eenmaal)

Groetjes,

Inge & Peter (Red Devil)