Hiken in Triglav nationaal park

Woensdag genieten we van Bled en zijn werkelijk schitterende uitzichten over het meer. Strak blauwe lucht en dus zon erbij, wat kan je je nog meer wensen?

De volgende ochtend weer voor dag en dauw ons bed uit om een trekking te gaan doen in het Triglav nationaal park in de Julische Alpen. Niet naar de top deze keer want niet de juiste uitrusting en er wordt vrijdag slecht weer (zelfs sneeuw) voorspeld.

De weg omhoog is een stuk steiler en dus véél zwaarder dan we gedacht hadden. De bergschoenen worden dan ook direct erg gemist. Krijg je ervan als je ze niet de hele vakantie mee wilt zeulen. Sukkels!

Doodmoe maar zeer voldaan komen we om half 5 aan op de plek om te overnachten. En wat een pracht plek en onderkomen zeg. Petje af. Alleen is het in de dlaapzaal wel héél erg warm, maar dat is ook het enige.

Vrijdag willen we zo snel mogelijk na het ontbijt vertrekken om zo lang mogelijk droog de berg af te kunnen dalen. Het eerste lukt aardig, maar dat tweede strandt al snel als het na dik een uur begint te regenen. En niet een beetje ook! Vervolgens nog een zooitje onweer erbij en het feest is kompleet. Als verzopen katten dalen we stug af om bij het eerste de beste huisje maar even te schuilen. We drogen wat op een zelfs de regen houdt (even) op.

Na nog wat uren afdalen komen we in een ander dorpje uit dan gepland. Kwestie van niet opletten en afslagje missen. Maar met de bus komen we uiteindelijk alsnog weer daar waar we zijn moesten: Bled. Heerlijk even douchen en we zijn er weer helemaal.

Auf wiedersehen München

Auf wiedersehen München

We hebben München inmiddels achter ons gelaten en reizen verder via Salzburg naar Bled in Slovenië. Daar willen we in Triglav National Park een trekking doen.

Ja, wat zal ik vertellen over München: er wordt allemachtig veel bier gezopen. Hoe de vrouwelijke bediening, gehuld in traditionele klederdracht onmens veel pullen bier kunnen vervoeren is indrukwekkend om te zien. Verder in 1 dag op de fiets door München gecrosst! Wat vond jij ervan Boersen? Nou "dat" zegt die ?

Een prachtige treinreis door de Oostenrijkse Alpen tot aan Bled. Dat dan weer wel. Morgen gaan we een kleine trekking van 2 dagen doen in de Julische Alpen. Opschieten, want ze verwachten vrijdag sneeuw en dan mag er niet meer gewandeld, geklommen en geklauterd worden en kunnen dan dus niet in de berghutten overnachten. Hebben wij weer. Na onze trekking blijven we nog 3 dagen in Bled, het is hier zo leuk en er is genoeg te doen.

Tot de volgende keer maar weer en de groetjes van ons ?

Bijna klaar voor ons interrail avontuur (of zoals mijn collega's zeggen: tienertoer)

Morgenochtend is het dan zover: we vertrekken dan met de trein voor ons Interrail avontuur door Europa. En zoals altijd komen wij uiteraard weer zeer goed voorbereid aan onze reisstart. NOT. Over 12 uur vertrekken we en het inpakken is nog niet klaar. Maar voor de dag van morgen hebben we alvast wel de boel geregeld. De interrailkaarten zijn voor morgen ingevuld, de stoelen in de internationale trein gereserveerd en we hebben overnachting in München geregeld. Wat kan er fout gaan? Niets zou ik zo zeggen.

Kortom: we zijn weer in de lucht met onze reisverhalen en we houden jullie op de hoogte van wat er zoal gebeuren gaat de komende maand. Het is voor ons ook nog een verrassing. Met andere woorden: avontuur bestaat nog. Zeker bij ons.     

Wordt vervolgd.....

Een update over de school in Shivapur / Nepal Sponsoractie en van Child Support Nepal

Hallo lieve mensen,

Onlangs ontvingen wij een mail van Bardia-Homestay betreffende onze sponsoractie aan hun project in Nepal.

Van Child Support Nepal is er een nieuwsbrief december 2016, jaarverslag 2016, zijn aan ons gewijd. Ook is de website vernieuwd en onder het kopje reisverslagen staat ook een stukje over ons.

www.childsupportnepal.nl

Op deze manier bereiken we de meeste sponsoren en met een mail naar onze collega's om jullie te bedanken voor jullie giften aan Nepal.

Misschien krijgen sommigen dit berichtje dubbel of misschien vaker dan 2x omdat er iets mis is met deze blog, sorry daarvoor.

Nogmaals bedankt.

Peter & Inge

Hallo Inge en Peter,
Nepal ligt al weer even achter jullie, maar wij zijn jullie niet vergeten! En we hopen dat Nepal ook bij jullie nog steeds een mooi herinnering is. Het leek ons goed om jullie even een update te geven over het mooie bedrag dat jullie de school hebben geschonken. Zodat jullie eventueel ook aan de geldschieters kunnen doorgeven waar hun geld naar toe is gegaan / gaat!
Wij hebben van jullie ontvangen 71.000 NPR
Daarvan hebben wij tot nu besteed: 1) 21.785 voor het afronden van het waterleidingsysteem in de toiletten. (Dat totale project pijpleidingen, watertank, arbeidskosten, motor, electriciteitsbox etc kostte 72285 NPR, waarvan 50500 NPR betaald door Engelse sponsors). 2) 19.500 NPR. 6 flexibele witte schoolborden inclusief dusters and markers.
Van beide projecten zien jullie de foto's in de bijlage terug! Namens jullie hebben Budhi en ik de schoolborden overhandigd tijdens een schoolvergadering op 30 januari 2017.Zowel leraren als leerlingen zijn erg blijf met het resultaat en dus met jullie bijdrage.
Van jullie geld nog te besteden. 29.715NPR Wij hebben daarnaast nog 30.000 NPR ontvangen van andere Nederlandse sponsoren. En we verwachten de komende week nog duidelijkheid te krijgen over een bedrag van Duitse sponsoren. Met het totale budget gaan we dan samen met de schoolcommissie en directeur bepalen hoe we het gaan besteden. Bijvoorbeeld: - 6 plafondventilatoren (18.000 NPR) - aanleg electriciteit in de klaslokalen (voor de ventilatoren).... budget nog te berekenen. - 2 schommels en of wipwap (de eerste budgetering rond de 23000 NPR was erg hoog i.v.m ijzerkosten. We willen op zoek naar ander materiaal in Kathmandu). - 3 daagse training voor de leraren georganiseerd door de onderwijs coördinator van het district Bardia. (Misschien nog wel belangrijker dan alle fysieke materialen) zodat de kwaliteit van het onderwijs echt verbeterd en kinderen op een andere manier gaan leren leren ( meer oplossingsgerichte en samenwerkingsgerichte vaardigheden dan opdreunen van zinnen en woorden).
Nogmaals superbedankt. We verwachten eind februari meer duidelijkheid te hebben waar we het geld aan gaan uitgeven.

Kind Regards, Budhi Darlami and Sonja Rusticus

Back home

Back Home

Kathmandu, deel 2: Boudha

Deze keer verblijven we in de veel rustiger wijk Boudha. Als je daar in het donker naar toe wordt gebracht vraag je je werkelijk weer af in wat voor idiote wijk je nu weer terecht komt. Gelukkig is de Valley Guesthouse een heerlijk schoon plekkie met een heerlijk bedje.

De volgende dag wandelen we richting de enorme prachtige stupa Buddhanath en dan ziet de wijk er bij daglicht alweer een stuk beter uit. We vertoeven de hele middag wat rondom de stupa, drinken een bakkie en eten wat en zo komt deze dag lekker relaxed om.

Onze één na laatste dag wordt weer wat meer actief ingevuld. We lopen namelijk naar het Pashupatinath tempelcomplex, een bijzonder heilige plek langs de Bagmati rivier. Zo heilig dat men daar de overleden personen open en bloot cremeert. En dat binnen 24 uur nadat ze hun laatste adem hebben uitgeblazen. (Ook wel weer oneerbiedig om bij zo'n ingrijpende gebeurtenis als toerist aanwezig te zijn)

Om er te komen moeten we langs honderden apen. Niet heel erg, alleen springen ze soms agressief tegen ons op en dat is dan weer minder. Niet dat we bang voor ze zijn, maar als je door zo'n beest gebeten wordt ben je letterlijk mooi in de aap gelogeerd.

Vervolgens komen we bij de crematieplekken, waar nog diverse brandjes woedden. Voordat de fik er zogezegd in gaat wordt er echter eerst een heel ritueel in en bij de rivier uitgevoerd, terwijl de volgende overledene alweer ligt te wachten. Dit alles aan de overkant van de rivier gade geslagen door diverse toeristen. Op zich best wel heel erg vreemd allemaal. Maar je moet het gezien hebben zeggen ze dan. En dat hebben we dus.

Hierna wandelen we dik 3 km richting de wijk Thamel, waar we zijn uitgenodigd voor de Tihar festiviteiten. Nadat we hebben gevonden waar we moeten zijn wordt Inge direct aangezet om mee helpen met het maken van de mandela. Uiteindelijk zijn ze met maar liefst 6 of 7 personen bezig een creatief "meesterwerk" te maken, waarna er nog allerlei rituelen uitgevoerd worden. Een mens moet nogal wat uitvoeren om een bepaalde godin gunstig te stemmen. Toch is het ook wel weer erg leuk om dit ook eens mee te maken.

Na alle rituelen stappen we maar eens op om wat te gaan eten en daarna met de taxi naar ons Guesthouse. Zo hadden we een volle, maar toch ook weer een leuke dag.

Onze laatste dag in Nepal. We hebben afgesproken met Pragati en Niken, de begeleiders bij Child Support Nepal. Lees hier hun verhaal:

www.childsupportnepal.nl en ga naar begeleiders

De bedoeling is dat we voor de 12 kinderen nieuwe kleren en nieuw beddengoed gaan kopen, want ook zoiets is bij tijd en wijlen noodzakelijk. Omdat de oude blender kapot is, wordt ook daar een nieuwe voor gekocht. Wel zo handig als er voor zo'n grote groep gekookt moet worden.

Samen met Niken trekken we de stad in, om er na dik twee uur weer uit te komen met allerlei tassen vol nieuw spul. Daarna nog de blender aanschaffen bij de Nepalese Blokker en klaar zijn we. Het budget is hiermee nog lang niet op, dus wordt de rest overgemaakt naar de rekening van CSN. Dit komt geheel ten goede van het project, (Kansarme kinderen gedegen onderwijs en goede begeleiding en verzorging te bieden).

Dear Pragati and Niken, We have so much respect for you. What you offer the children of Nepal is incredible.

We are pleased to met you and take this special feeling to the Netherlands.

We nemen hartelijk afscheid van Pragati en Niken en hun kleine boefke Aru ;)

Later gaan we nog even de wijk Thamel in te voor een lekker smakelijk bakkie en later op de avond onze laatste maaltijd in Nepal.

De volgende dag worden we om half twaalf opgehaald voor ons vertrek huiswaarts. Van Kathmandu vliegen we naar Mumbai (vroeger heette deze stad gewoon Bombay, geen idee waarom dat veranderd is) waar we zo'n acht uur moeten wachten voor onze vlucht naar Amsterdam. Gelukkig is het vliegveld spiksplinternieuw en is het best goed uit te houden daar.

Om 2.45 uur vliegen we dan richting Amsterdam om daar om 8 uur Nederlandse tijd aan te komen. Omdat we met onze Hema treinkaartjes pas na 9 uur de trein in mogen nemen we rustig onze tijd, drinken een bakkie met een overheerlijk broodje en vertrekken stipt 9.33 uur naar Leeuwarden. Rit zonder overstap, wel zo prettig.

Zo zit ook deze trip er voor ons alweer op. Het was ons weer een waar genoegen om jullie met onze verhalen een beetje mee te laten reizen door dit bijzondere land met zijn onvoorstelbaar aandoenlijke bevolking. Qua land, de Himalaya, de natuur en cultuur in en rond Bardia waren onbeschrijfelijk mooi en de bevolking is wat ons betreft onovertrefbaar qua vriendelijkheid en open staan voor ons toeristen. Wat dat betreft: Nepalezen, we hebben van jullie genoten.

Namasté en misschien tot een volgende keer!

Peter & Inge

P.s. bedankt dat jullie weer met ons wilden mee reizen ;)

Lumbini, geboorteplaats van Buddha

20 oktober, van Pokhara naar Lumbini

Heel veel over deze dag valt er niet te vertellen. Vroeg in de ochtend gaan we naar het busstation waar we een "luxe" touristbus nemen richting Lumbini. De reis gaat weer de hele dag duren, dus we hebben er weer veel zin in. Maar goed, als je ergens naar toe wilt, dan moet je wat.

Eenmaal in Lumbini moeten we op zoek naar een slaapplekkie. Het dorp bestaat uit eigenlijk maar één straat waar Guesthouse enzo staan en ze stellen ook eigenlijk allemaal niks voor en je betaalt er 5x zoveel voor als de slaapplekken tijdens onze Annapurna trek. We settelen ons dan ook maar snel en hebben zo ook deze reisdag weer overleeft. Pffffff.

21 oktober, Lumbini

Aan de ene kant van de drukke hoofdweg ligt het dorpje en aan de andere kant daarvan een immens park met allerlei tempels uit verschillende landen. En waarom hebben al die landen nu hier deze tempels? O dat dit namelijk dè plek blijkt te zijn waar Buddha is geboren. En dat schijnt nog wetenschappelijk bewezen te zijn ook. Zegt men tenminste.

We huren weer twee ouwe rammelfietsen, vergeten af te dingen bij de prijs en gaan richting het park. Het is bloedjeheet deze dag, dus het wordt weer zweten. Maar het park blijkt aangenaam leuk en mooi te zijn, dus vermaken we ons prima. Omdat de tempels zover uit elkaar liggen is het goed dat we die fietsen hebben, anders liepen we daar nu nog rond ben ik bang.

Zo kwam ook aan deze bijzondere dag (want hoeveel mensen ken je nu die de geboorteplaats van Buddha bezocht hebben?) weer een eind en konden we ons weer op gaan maken voor onze reis van Lumbini naar Bardia National park. Welke verrassing ons daar weer voor stond te wachten wisten we op dat moment nog even niet.

Oh ja, ik wil bij dit verhaaltje nog wel even vermelden: als je zoveel leuke foto's hebt van een dag, dan moet je wel een hele leuke dag hebben gehad. En die foto's hebben we zeker.

22 oktober, van Lumbini naar Bardia National park

Om half 7 vertrekt onze local bus die ons in een uurtje naar de overstapplaats moet brengen. Het is de eerste bus, dus gelukkig zit ie niet zo vol. Hetzelfde geldt ook nog voor de tweede bus. Deze brengt ons in Butwal, waar we over willen stappen op de "luxere" touristbus. Want 8 uur extra in zo'n localbus is echt geen pretje. Maar wie we ook vroegen en waar we ook om ons heen keken: geen touristbus te bekennen. Sterker, als we naar Bardia wilden was er zegge en schrijven één optie: de ons zo gehate local bus. Nou ja, dan moest dat maar. Gelukkig kan een dergelijke rit altijd nog aangenaam gemaakt worden met muziek. Moet het niet die Nepalese herrie zijn die vreselijk schel uit die ene luidspreker komt. En laat die nu ook nog eens net 30 cm boven onze hoofden hangen. Mijn God, wat een kwelling was dat zeg. Maar eenmaal in Ambassa aangekomen, wat dus het eindpunt van de bus was......wat 2 uur vroeger was dan verwacht, staat er ineens een man met een jeep en vraagt of we naar Bardia Homestay moeten? Dit was wel een hele aangename verrassing na zo'n busrit.....ppppffff en Sonja stond er ook ineens. We reden in een half uurtje naar Bardia Homestay! Wat een bijzondere plek. Het kost even wat tijd in een localbus om daar te komen, maar dan heb je ook wat. Hier gaan wij ons wel vermaken, in de prachtige natuur en prachtige homestay van Sonja ( uit Leeuwarden) en Budhi.

Veel leesplezier,

groetjes, Inge en Peter

Pokhara was een avontuur

16 oktober 2016, Pokhara

Een paar dagen in Pokhara.....Pokhara was voor ons bedoeld om te relaxen en dat hebben we dan zaterdag ook gedaan. Heerlijk uitgeslapen, wat rond gestruind, gegeten en gedronken. Zondag maar weer even wat doen! We zitten met ons hotel op steenworp afstand van het meer. Dus even bootje gevaren naar de overkant van het meer. Daar wilden we de berg op klimmen waar de World Peace Pagode was gelegen. Het varen was bijzonder leuk, omdat we zo'n aardige kapitein hadden. Dat mannetje had direct ons hart gestolen. Zo positief als die man in het leven staat, terwijl hij niet veel had. Vanaf z'n 8ste jaar voer hij al toeristen naar de overkant en nu is hij 52. Is analfabeet, maar heeft er wel voor gezorgd door hard te werken dat z'n 2 kinderen naar school konden. Die hebben nu een redelijke baan aan de wal en pa vaart nog wel een paar jaar toeristen naar de overkant en spreekt inmiddels redelijk Engels.

De berg was pittig want het was erg warm. Eenmaal daar boven aangekomen, wat rond gelopen om de pagode, wat foto's gemaakt en wat gegeten. Toen aan de andere kant naar beneden om vervolgens te voet weer naar het centrum te gaan. Onderweg nog naar de Devis falls geweest, wat eigenlijk niets voorstelde.

17 oktober 2016, Pokhara

Day of adventure....Met de langste zip-flyer ter wereld naar beneden.

De Zip-flyer begint vanaf de 1533 meter in Sarankot, een dorpje op een bergtop nabij Pokhara en eindigt op 914 meter op de Hemja vlakte. De lijn is 1860 meter lang. Hiermee is de zipflyer de langste, snelste en steilste zipline ter wereld.

De lijn haalt snelheden tot maar liefst 140 km / uur. (Dit even van internet gepikt)

Maar we werden met z'n 2-tjes naast elkaar afgevuurd, totdat onze deurtjes open gingen was het erg spannend en de adrenaline spoot onze oren uit, maar toen we eenmaal tussen die 2 bergen in hingen was het alleen maar lachen en een geweldige ervaring. Omdat er nogal wat wind stond en ik veel lichter ben dan Peter, ging ik voor mijn gevoel niet zo hard. Daardoor was de beleving niet minder en duurde mijn vlucht een paar seconden langer....hihi!!

Een soort omgekeerde ouderwetse skilift: van boven naar beneden en dan erg hard! Gaaf!

18 oktober 2016, Pokhara

Deze dag twee ouwe barrels gehuurd om te gaan fietsen. Een mens doet eens wat. We fietsten richting vliegveld en vervolgens de ongelooflijke chaos die men daar busstation noemt. De bedoeling was om één van de prachtig beschilderde vrachtauto's op de kiek te zetten, maar in tegenstelling tot eerdere dagen waren deze niet of nauwelijks aanwezig. Hebben wij weer.

Dan maar beetje rondfietsen en zo kwam de dag ook wel weer om.

19 oktober, nog steeds in Pokhara

Omdat het maar steeds bewolkt bleef (en we dus die hoge Himalayapieken nog steeds niet boven het Pewa meer uit hebben zien komen) hebben we het ultralightvliegen helaas afgezegd en hebben we een ochtend raften geboekt. Om 9 uur werden we opgehaald om met een groep van 10 in een bootje de rivier af te raften. Om ongeveer kwart over 10 stapten we onze bootjes in, uiteraard nadat we goede instructies van onze kapitein hadden gekregen. Want er werd natuurlijk wel verwacht dat we flink mee gingen roeien.

Het was echt een prachtige route en de rivier ging bij tijd en wijlenen flink tekeer, zodat je soms houwen en keren had om in je bootje te blijven zitten. Kortom: het was wederom een geslaagde actie om dit te gaan doen.

's Middags wat rond banjeren om de tijd vol te maken, lopen we ineens een Australisch stel tegen het lijf die we tijdens onze trekking meerdere malen gesproken hadden. We ouwehoeren wat en spreken af om deze laatste avond in Pokhara samen te gaan eten in vegetarisch restaurant OR2K. Nu ben ik niet zo van de vegetarische hap, maar het moet gezegd; dit was zekers erg lekker. En het was nog erg gezellig ook, ook niet onbelangrijk.

Morgen reizen we met een "toeristenbus" naar Lumbini....inpakken en wegwezen.

Doei, tot de volgende keer!!

Inge & Peter