Kathmandu

Su, het eerste deel van onze onderneming zit er bijna op. Woensdag stapten we op de trein richting Schiphol om dan eindelijk richting Nepal te gaan. Op Schiphol nog even uitgezwaaid door Louis, altijd leuk natuurlijk.

Aangekomen in de chaos die men hier Kathmandu noemt. De gids moest op het laatste moment een ander hotel regelen omdat de oorspronkelijke onder water was komen te staan door een gesprongen waterleiding. Het kan verkeren.
Alleen was het hotel waar we in terecht kwamen niet bepaald je van het. En omdat er ook huisdieren rondliepen in de vorm van kakkerlakken vertrokken we na 1 nachtje alweer naar een ander hotel. Het kan verkeren.

We hebben inmiddels kennis gemaakt met de hele groep waar we de trekking mee gaan doen. Het lijkt een gezellig ploegje, dus dat is wel prettig.

Vandaag, zaterdag, met de "ski"lift naar Chandragirihills geweest. Ze zeggen dat je bovenop uitzicht hebt op de Himalaya van de Annapurna tot de Mount Everest. Moet het natuurlijk niet ineens dikbewolkt worden bovenaan want dan zie je er niks van. Dat niet alleen, het wordt ook koud. Helaas voor ons dus, geen geweldig uitzicht. Het kan verkeren. Alweer.
Maar de taxirit ernaartoe was ook alweer een hele belevenis op zich. Man man wat een hobbeldebobbel rit over iets wat ze weg noemen.

Zo de zooi voor onze trekking naar Everest basecamp gaan organiseren en dan begint het echte avontuur morgenochtend om half 7. Ook al een uitdaging dat tijdstip.

Everest Basecamp

Namaste,

Komende woensdag is het zover, dan vertrekken we richting Kathmandu in Nepal. We zijn al een tijdje flink aan het trainen (hardlopen en vooral ook wandelen) omdat we in Nepal een trekking naar Everest basecamp gaan doen. Om alvast een indruk te krijgen wat we daar dan gaan doen kun je op deze link kijken hoe ons programma eruit gaat zien: www.momotrekking.com/everest-basecamp

Hopelijk lukt het ons jullie weer een beetje met ons mee te kunnen laten reizen met ons avontuur naar 5600 meter hoogte!

Himalaya’s here we come!

groetjes van jullie reis-bloggers

Onze oude blog is nog steeds online

www.koolsi.waarbenjij.nu

We zijn weer thuis

Berlijn en de marathon

In 2011 heeft er ooit een artikel over ons in het AD gestaan met als titel: "overal waar wij komen begint het te regenen". En we kunnen deze oude kop weer eens naadloos op onze Europese interrail trip plakken. Het zal wel een noodlot zijn dat ons altijd maar blijft achtervolgen. Het zij zo, maar we laten ons er niet door kisten. Maar erg vrolijk wordt je er nou ook weer niet van.

De zaterdag in Berlijn begon nog heerlijk met een zonnetje tijdens ons hardlooprondje door een nabij gelegen park. We kwamen midden in een jeugdige sponsorloop terecht waarbij we zelfs van de verzorgingspost gebruik konden maken. Het was zo net S.V. Friesland, dus begonnen we ons al rap thuis te voelen.

Hierna richting de Berlijn marathon Expo. Maar deze viel helaas erg tegen, zodat we al snel weer verder de stad in trokken. Daar kwamen we uiteindelijk uit bij de Brandenburgertör wat de finish was van de skeeler marathon. En sport minded als we zijn bleven we daar dus de sporters aanmoedigen. Totdat de lucht weer eens heel erg zwart begon te worden en de regen binnen no time weer over ons uitgestort werd. Het zal ook niet. Dus hup, de U-bahn in richting Hard Rock café en daar dan maar een hapje doen. Maar droog werd het niet meer, zodat we ook deze keer weer erg blij waren met ons het pluutje.

Op zondag gingen we Jaap Sije Bosgraaf aanmoedigen tijdens zijn marathon. Dit is een bekende hardloper van ons die we kennen via de SV Friesland familie. Nu is een marathon voor hem de gewoonste zaak van de wereld, want hij loopt er ongeveer 25 à 30 in een jaar. Dit jaar hoopt hij zijn 100e(!!!) marathon te lopen. En hij is, net als ons in 2011 begonnen met het lopen van marathons.

De bedoeling was om ook de toplopers voorbij te zien komen, maar dan moet je natuurlijk met je slaapdronken kop niet in de eerste de beste tram stappen die voorbijkomt. Want dan kan het zomaar zijn dat dit niet de juiste tram is en dat je dus heel ergens anders uit komt dan je voor ogen had. Om deze vergissing te herstellen kost dan ook tijd en dus kwamen we alsnog te laat om deze toppers aan het werk te zien. Maar ja, ze lopen dan ook zo idioot hard; bijna 21 km per uur!

In wederom nat en miezerig weer lukt het ons gelukkig wel om Jaap Sije 3x op de route te spotten en zelfs nog net, maar dan ook nog net, op tijd zijn finish mee te maken. Moesten we wel flink voor doorlopen trouwens.

Samen met zijn gezin vervolgens nog even gezellig een bakkie gedaan en daarna afscheid van ze genomen.

We zaten te denken om met al dat klote weer een dagje eerder naar huis te gaan, maar hebben ons toch niet laten kisten en bleven tot en met de laatste dag van on ze interrail ticket. Je bent doorzetter of niet. En wij vinden van ons dat we dat wel zijn. Dus maandag werd het plan bedacht om eindelijk weer eens op de fiets erop uit te trekken.

Eerst maar eens uitslapen en toen rond het middaguur erop uit. Fietsen gehuurd en de hop on hop off bus route erbij gepakt. Nu we er toch waren maar even wat bezienswaardigheden aanschouwen. Blijft bijzonder om het "muur"verleden van deze stad te zien en te lezen wat dat allemaal voor ellende veroorzaakt heeft.

Ondanks dat het weer een koude kille dag was bleef het deze keer gelukkig wel zo goed als droog en dat is al heel wat voor ons. Zeker als je op de fiets zit.

Zo tuffen we op dinsdag met de Deutsche zug terug naar de zon, oftewel naar huis. Dit gaat ietsiepietsie sneller dan de treinen die we in Kroatië en Polen hadden. Scheelt "slechts" een kleine 200 kilometertjes per uur! Onvoorstelbaar.

En zo beste lezers zit ons trein avontuur voor 2017 er ook alweer op. Kunnen we weer reisplannen voor de toekomst gaan bedenken.

Groetjes en tot een volgende keer maar weer,

Inge & Peter (Red Devil)

P.s. Inge had nog wat statistieken voor de geïnteresseerden onder ons, Leuk om te weten!

In 1 maand, 4,5 week, 31 dagen hebben we 5426 spoorweg kilometers afgelegd!

We hebben 9 landen doorkruist.

Nederland

Duitsland

Oostenrijk

Slovenië

Kroatië

Hongarije

Slowakije

Polen

Tsjechië

We zijn bij 124 Stationnetjes gestopt en/of uitgestapt!

Op één van de foto’s ook even een greep uit een paar stationnetjes

Munchen Hbf, Priem a Chiemsee, St. Johann im Pongau, Mallnitz-Obervellach,

Spittal-Millstättersee, Vrhovi-Plitvi Jezera, Licko Lesce, Kastel Stari, Split, Budapest-Keleti, Bratislava hl.sn. , Kuty, Osnabrück, Rheinge, Nijverdal, Raalte!

Praag, ook een prachtig stadsje (alleen raken we een beetje "stedenmoe")

Na Krakau tuft onze interrail tienertoer voor ouderen door richting Praag. En tuffen is echt wat die trein tot Tsjechië doet. Bijna stilstaand, of met een gangetje van zo'n 35 km per uur doen we er uren over om in Tsjechië te komen. En dan: zelfde trein, ander personeel en ineens kan die intercity wel flink tempo maken. Nou ja, het zal wel.

Zoals in de titel al gezegd: Praag is ook werkelijk een schitterende stad. Alleen wel een beetje van hetzelfde als we in Zagreb, Split, Boedapest en Krakau ook al gezien hebben; namelijk heel erg veel schitterende oude gebouwen. Maar na zoveel oude gebouwen weten we straks bij het terugkijken naar de foto's waarschijnlijk niet eens meer welk gebouw bij welke stad hoort.

Daarnaast voelen we ons zo af en toe best wel wat genaaid in Praag. Het is namelijk allemaal best prijzig voor wat ze je voorschotelen. En dan krijg je ook nog eens niet altijd wat ze je beloven.

Om eens wat anders te doen en ook even wat te relaxen wilden we deze stad eens per hop on hop off bus gaan ontdekken. Op de lange route zou je dan in een open dubbeldekker kunnen zitten, zodat je e.e.a. goed kon zien allemaal. Zo waren wij dit hop on hop off fenomeen ook gewend vanuit Barcelona en Hong Kong. Alleen gaat dat in Praag anders. Hier rijdt men namelijk in kleine mini busjes waar vanuit je werkelijk geen ruk kunt zien.

Dus maar eens even vragen waar die dubbeldekker dan wel niet is. Ja, jammer dus, want daar is er maar één van en die rijdt een stuk verder op de route. Als je daarin wilt moet je even een uurtje wachten. Oftewel: veel beloven, weinig geven doet de gek in vreugde leven. Hupsakee, 44 euri down the drain. Het zij zo.

Dan maar weer zelf wat op pad. Zo beklimmen we de Petri tower waar vandaan we een schitterend uitzicht over de stad hebben. Jammer alleen weer dat we boven op die toren net weer een bui over ons heen krijgen en bijna van die toren wegwaaien. Eenmaal weer beneden klaart het weer op en is de bui verdwenen. Gelukkig!

Zo slenteren we over de Charles Bridge, langs de dansende huizen en komen diverse oeroude schitterende gebouwen tegen.

De volgende dag weten we niet zo goed wat nu eigenlijk nog te doen, dus besluiten we naar de kathedraal en het kasteel op de heuvel te gaan. Die kathedraal binnen hoeven we niet zo nodig. Kost ook weer een kapitaal en we weten zo langzamerhand wel hoe die dingen er van binnen uit zien. Tussen alle toeristen groepen met gids door vermaken wij ons prima met het maken van geinige selfies. Zo komen we ook deze heerlijk droge (maar beetje frisse) dag weer prima door en vinden zowaar tegenover ons appartementje een restaurant waar we een stuk minder prijzig en nog een stuk smaakvoller ook heerlijk hebben gegeten.

Morgen op naar onze laatste stop tijdens deze rondreis: Berlijn. Waar zondag de marathon gelopen gaat worden. Nee, niet door ons. Wij gaan slechts kijken en aanmoedigen.

Wordt vervolgd... (nog eenmaal)

Groetjes,

Inge & Peter (Red Devil)

Auschwitz was heartbreking ?

Auschwitz was heartbreaking ?

Als je aan Krakau denkt, denk je aan Auschwitz-Birkenau! Tjonge jonge, onbeschrijfelijk wat daar is gebeurt. Als je vroeger op school een beetje hebt opgelet, weet je wat zo'n 2e WO teweeg heeft gebracht bij miljoenen mensen en met name de Joodse bevolking. Iedereen weet dat het onmogelijk is om maar een fractie te voelen van wat zij hebben gevoelt. Maar ik wilde al zo lang naar Auschwitz, misschien om de geschiedenis meer te begrijpen.....en toen was ik daar ineens en het gevoel dat ik had, was gewoon niet te bevatten. Je loopt daar rond, over plekken waar mensen hun laatste angstige uren beleefd hebben. Waar mensen de dood hebben gevonden. Het wil maar niet tot me doordringen en nog steeds niet. Daarom is het zo belangrijk dat wat er ruim 70 jaar geleden in Europa en vooral op deze plek is gebeurt, niet vergeten mag worden. Dat vind je des te meer wanneer je in Auschwitz bent geweest.

Maar Krakau is meer dan Auschwitz alleen, een leuke stad en genoeg te bekijken.

Je ziet werkelijk niets meer terug van het oude oost-blok. Geen sobere/trieste bedoening. Oude gebouwen zien er prachtig uit, het oude station is vervangen door een splinternieuw soort Hoog Catherijnen, mega-groot! Hier kan je shoppen jonge, Olga V. Maar daar kwamen we natuurlijk niet voor ?Prachtige kathedralen en paleizen. Veel gezellige restaurantjes, terrasjes, cafeetjes. We hebben er ook heerlijk gegeten. De stad is klein en compact. Daardoor iets minder geschikt om doorheen te fietsen. Wij zijn er omheen gefietst!

De zoutmijnen hebben we gelaten voor wat het is. We hadden weer eens niet zo geweldig weer. Wel naar Schindler's factory geweest, door de Joodse wijk er naar toe gelopen. Wat een man en wat heeft hij veel indruk gemaakt op heel veel mensen. We hebben een film gezien waarin oud werknemers op respectvolle wijze hun verhaal deden over de man die hun leven heeft gered. Dit hoort ook echt bij Krakau en maakt de filmbeelden meer tastbaar. Toen we naar buiten gingen, regende het pijpenstelen. Terug lopen was dus geen optie!! Dan maar een taxi die net voor de deur stopte. Hup, wat mensen eruit en wij erin. Nog dik afgezet door de taxi-chauffeur, maar mocht de pret niet drukken. Vervolgens bij het HRC een heerlijk drankje en hapje gedaan en onze regenachtige culturele dag was weer voorbij.

Dit was zo'n beetje ons Krakau avontuur....

Veel gelachen en ondanks het weer ons erg vermaakt.....

Oh ja, ook nog hard gelopen en de rondjes worden steeds iets groter en het tempo, ja daar valt niet veel over te zeggen, dat is er gewoon niet ??

Zo, dit was het weer!

doei doei en tot de volgende keer

Peter en Inge

Boedapest wat ben je mooi ??

Boedapest, prachtige stad aan de Donau. Voor mij de mooiste stad van Europa, maar smaken verschillen en Peter is ook iets minder enthousiast dan ik! Maar de stad heeft op ons beide wel heel veel indruk gemaakt. De imposante gebouwen, de een nog mooier en groter dan de ander, de monumenten, de Joodse historie, schoenen op de Donaukade (het verhaal er achter is mensonterend), burgers die protesteren voor een geschiedenis-vervalsend monument. Hongarije was een trouwe bondgenoot van Hitler's Duitsland tijdens de WO2, terwijl de geschiedenis tot ver voor de WO2 gaat. Nooit geweten. Zo leer je nog eens wat!

We hebben er veel foto's van gemaakt en het is te veel om hier allemaal op te schrijven, maar geïnteresseerden kunnen altijd zelf gaan googelen, het is zeker interessant en de moeite waard.

Maar gelukkig hebben we ook hele leuke en gezellig dingen gedaan.

Zoals we altijd doen in een stad is fietsend de hop on hop off route volgen. Lekker eigen baas en geen gedoe met een gids! We hebben lekker een ochtend liggen badderen in één van de badhuizen, "t Széchenyibad" met z'n warmwaterbronnen en thermale baden, het was heerlijk. We waren nog nooit in zo'n groot zwembad geweest...Op de Segway de Gellértberg op, die is 235 m hoog en je hebt een prachtig uitzicht over de stad aan de kant van Boeda. Stad was opgedeeld in Boeda en Pest. Links van de Donau Boeda en rechts Pest. Ergens in de 19e eeuw zijn de 2 plaatsen samengevoegd. Op zo'n Segway had ik altijd al willen doen en is super leuk. We hebben genoten. Wisten jullie trouwens dat deproducent van Segway met z'n eigen Segway van een rots valt en het niet meer kan navertellen. Wat een bizar verhaal. Het lijkt wel heel erg makkelijk, maar ik had ook eerst moeite dat ding onder controle te houden. Na 10 minuutjes Segway-les had ik het door......pppfffff ?

Eigenlijk zijn 2 dagen Boedapest te kort, dus een leuke reden om een keer terug te komen. Vanochtend stapten we weer vroeg in de trein, met bestemming Krakau! Morgen gaan we naar Auschwitz. Zal wel heftige worden....

Volgende keer weer een nieuw verhaal

Doei, groetjes Peter en Inge

Zagreb en Split: prachtige steden

Na twee zonovergoten dagen bij de Plitvicemeren was het op de dag van vertrek naar Zagreb ouderwets pleurisweer. Maar gelukkig zouden we vanaf half 11 in de bus zitten en zou het volgens de weersvoorspelling 's middags droog zijn in Zagreb. Wel zo leuk om die stad in een half dagje en avond wat te ontdekken. Maar ja, wat zou en wat gebeurt is niet altijd hetzelfde. Kortom: toen we in Zagreb aankwamen regende het vrolijk verder.

Toch eerst die bagage bij het station maar in een kluis en dan verder zien. Op zoek naar een plekkie om droog een bakkie en een happie te doen en wachten tot het droog wordt. Dat was helaas pas rond 5 uur, dus rap erop uit.

In deze korte tijd dat we Zagreb bekijken wordt al snel duidelijk dat het een prachtige gezellige stad is met diverse leuke eet- en drinktentjes allen met terrasjes. Daar dus ook nog maar gebruik van gemaakt voordat we om 23.05 uur weer in de trein richting Split zouden stappen.

In deze ongelooflijke oude trein overnachten we ook. Het valt niet mee om wat te slapen want de trein schudt kraakt en piept bij iedere bocht. Ook niet gek met die duizelingwekkende snelheid van wel zo'n 40 à 45 km p/u. Ongeveer half 8 naderen we Split, maar van het uitzicht worden we niet al te vrolijk. Het onweert en regent dat het een lieve lust is. Shiiit.

Op zoek naar een warm en droog plekkie voor een ontbijtje. En zowaar, de bui trekt weg en de zon breekt door. Wat een pracht ding is dat toch. Nadat we in gecheckt zijn gaan we wat drinken bij het strand en heerlijk luieren en genieten om 's middags het schitterende Split te ontdekken. Het is boven verwachting mooi met z'n prachtige oude straatjes en steegjes. Echt een aanrader als je van stedentripjes houdt.

Volgende dag uitslapen en even wat hardlopen. Gaat wonderbaarlijk goed. Pffff wat een opluchting. Daarna heerlijk het strand op. Wat een genot met dit prachtige weer. Maar de volgende dag toch maar weer actief wat doen: fietsen gehuurd en erop uit. Het park Marjan per mountainbike doorcrossen. Klinkt eenvoudig, maar met 30° steil zo'n 180 m omhoog valt nog best tegen. Hierna het stadje weer even in om er in 1 uur achter te komen dat de temperatuur in die tijd kan dalen van 30° naar 20°. En dan weet je het natuurlijk wel: er komt weer regen en onweer. Nou ja, deze prachtige dagen pakken ze ons niet meer af.

Vandaag ook niet veel gedaan, behalve weer een stukje hard gelopen. De tas is inmiddels weer gepakt voor een hele dag treinen naar Boedapest, onze volgende halte op onze route.

Wordt vervolgd...

Ons Plitvice-avontuur 06-09-2017

Ons Plitvice-avontuur 06-09-2017

Plitvice meren | Korenica | Borje

Van Zagreb met de bus naar ons slaap-adres in Korenica. Google maps zegt 3 km vanaf de prachtige Plitvice meren. Mooi niet dus. We zitten in een godvergeten gat waar geen restaurant, laat staan supermarkt, kroeg of iets van gezelligheid is. Alleen een kerk en laten we dat beide helemaal niet gezellig vinden! En nog erger; 20 km van de Plitvice meren af! Zonder vervoer, bushalte of wat dan ook. De eerste dag konden we met een Duits stel meerijden, die een autootje hadden gehuurd. We kochten een ticket voor 2 dagen, want wat moet je anders in een dorp in the middle of nowhere.

De meren waren prachtig en wat een geweldig gebied om te hiken/trailen/bootje varen (roeien)

2e dag Plitvice meren!

Dit keer was er niemand om mee te rijden naar het park en wat doe je dan in ons geval, je besluit om te gaan liften. Peking expres ging onze neus voorbij, terwijl we best wel goed kunnen liften hahaha. Eerst 1 km lopen naar de snelweg, ze rijden hier als een stelletje kamikazes! Niet zo veilig zo aan de snelweg staan, maar avontuur bestaat nog. Na zo'n 5 minuten stopte er een oud mannetje, die wilde tegen betaling wel een stukkie omrijden. Na enig onderhandelen zijn we ingestapt. Hij praatte honderd uit, had vroeger in een hotel gewerkt en dat verklaarde dat hij zo goed Engels sprak. Het was een leuke rit en hij zette ons keurig voor ingang 2 van het park af. De terugweg een lift gekregen van 2 Israëlische jongens die met een huurauto door Kroatië en Slovenië reizen. Weer een gezellige rit en we deelden verhalen over reizen, Israël, Amsterdam (waar ze zo heerlijk ongedwongen een jointje konden roken) en natuurlijk de Plitvice meren!

Het weer werkte geweldig mee, beide dagen. De meren veranderden steeds van blauw naar groen en weer terug naar blauw en nog blauwer. Allemachtig prachtig! We hebben in 2 dagen het hele park kris kras doorkruist. Naar het hoogste punt gelopen 1650 hm en de grootste waterval van het park vast gelegd op de gevoelige plaat. Kortom; het waren 2 leuke, actieve dagen met veel kilometers en hoogtemeters.

Morgen reizen we met de bus terug naar Zagreb, droppen onze bagage op 't station en gaan de stad in om vervolgens de nachttrein naar Split te nemen.

Onze tienertour wordt vervolgd....

Vakantie-groetjes van Peter en Inge