20 oktober, van Pokhara naar Lumbini

Heel veel over deze dag valt er niet te vertellen. Vroeg in de ochtend gaan we naar het busstation waar we een "luxe" touristbus nemen richting Lumbini. De reis gaat weer de hele dag duren, dus we hebben er weer veel zin in. Maar goed, als je ergens naar toe wilt, dan moet je wat.

Eenmaal in Lumbini moeten we op zoek naar een slaapplekkie. Het dorp bestaat uit eigenlijk maar één straat waar Guesthouse enzo staan en ze stellen ook eigenlijk allemaal niks voor en je betaalt er 5x zoveel voor als de slaapplekken tijdens onze Annapurna trek. We settelen ons dan ook maar snel en hebben zo ook deze reisdag weer overleeft. Pffffff.

21 oktober, Lumbini

Aan de ene kant van de drukke hoofdweg ligt het dorpje en aan de andere kant daarvan een immens park met allerlei tempels uit verschillende landen. En waarom hebben al die landen nu hier deze tempels? O dat dit namelijk dè plek blijkt te zijn waar Buddha is geboren. En dat schijnt nog wetenschappelijk bewezen te zijn ook. Zegt men tenminste.

We huren weer twee ouwe rammelfietsen, vergeten af te dingen bij de prijs en gaan richting het park. Het is bloedjeheet deze dag, dus het wordt weer zweten. Maar het park blijkt aangenaam leuk en mooi te zijn, dus vermaken we ons prima. Omdat de tempels zover uit elkaar liggen is het goed dat we die fietsen hebben, anders liepen we daar nu nog rond ben ik bang.

Zo kwam ook aan deze bijzondere dag (want hoeveel mensen ken je nu die de geboorteplaats van Buddha bezocht hebben?) weer een eind en konden we ons weer op gaan maken voor onze reis van Lumbini naar Bardia National park. Welke verrassing ons daar weer voor stond te wachten wisten we op dat moment nog even niet.

Oh ja, ik wil bij dit verhaaltje nog wel even vermelden: als je zoveel leuke foto's hebt van een dag, dan moet je wel een hele leuke dag hebben gehad. En die foto's hebben we zeker.

22 oktober, van Lumbini naar Bardia National park

Om half 7 vertrekt onze local bus die ons in een uurtje naar de overstapplaats moet brengen. Het is de eerste bus, dus gelukkig zit ie niet zo vol. Hetzelfde geldt ook nog voor de tweede bus. Deze brengt ons in Butwal, waar we over willen stappen op de "luxere" touristbus. Want 8 uur extra in zo'n localbus is echt geen pretje. Maar wie we ook vroegen en waar we ook om ons heen keken: geen touristbus te bekennen. Sterker, als we naar Bardia wilden was er zegge en schrijven één optie: de ons zo gehate local bus. Nou ja, dan moest dat maar. Gelukkig kan een dergelijke rit altijd nog aangenaam gemaakt worden met muziek. Moet het niet die Nepalese herrie zijn die vreselijk schel uit die ene luidspreker komt. En laat die nu ook nog eens net 30 cm boven onze hoofden hangen. Mijn God, wat een kwelling was dat zeg. Maar eenmaal in Ambassa aangekomen, wat dus het eindpunt van de bus was......wat 2 uur vroeger was dan verwacht, staat er ineens een man met een jeep en vraagt of we naar Bardia Homestay moeten? Dit was wel een hele aangename verrassing na zo'n busrit.....ppppffff en Sonja stond er ook ineens. We reden in een half uurtje naar Bardia Homestay! Wat een bijzondere plek. Het kost even wat tijd in een localbus om daar te komen, maar dan heb je ook wat. Hier gaan wij ons wel vermaken, in de prachtige natuur en prachtige homestay van Sonja ( uit Leeuwarden) en Budhi.

Veel leesplezier,

groetjes, Inge en Peter