De stad is leuker dan Beijing, ondanks de enorme drukte, maar dat is persoonlijk. Het centrum is erg compact en makkelijk en snel door te komen met de bus en 2 metrolijnen. Leuke restaurantjes en
kraampjes op straat om te eten.
Direct na aankomst in ons hotel spullen gedropt en erop uit.
We begonnen met een fietstocht over de 14 km lange stadsmuur die om het centrum ligt. Leuk, maar omdat er vanaf die muur niet heel erg veel te zien was, was 14 km ook meer dan lang zat. Zeker ook
omdat het zo bloedje heet was.
Vervolgens door de stad geslenterd en een Chinese moskee in de moslimwijk bezocht. De moskee heeft in niets ook maar iets weg van een moskee zoals wij die kennen. En dan de overweldigende drukte
in de straatjes hier omheen. Nu kan het in de Kalverstraat ook druk zijn, maar dat is een afgelegen rustig steegje in vergelijking met wat je hier meemaakt. Ongelooflijk wat een idiote
schreeuwende drukte van verkopende lui die voornamelijk etenswaren proberen te slijten.
De volgende morgen met het plaatselijke vervoer naar het Terracottaleger. Even zoeken naar de juiste bus, maar met armen en benen communiceren lukt blijkbaar over de hele wereld. En dan sta je in
het park met dat Terracottaleger. Onvoorstelbaar dat men zoiets destijds gemaakt heeft, maar volgens ons is het nog veel onvoorstelbaarder dat men deze gevonden puzzel van miljoenen stukjes weer
in elkaar aan het zetten is. Ze zijn al ruim 40 jaar bezig en nog lang niet op de helft. Over monnikenwerk gesproken.
Ik (Inge) vond t terracottaleger niet erg indrukwekkend, maar in het park zag ik op een videoscherm beelden van Qin Huang snow big world. In een legeroutfit uit die tijd van de ijs-glijbaan naar
beneden en op een rubberband. Zag er zo cool uit, dus wij naar binnen. We waren de oudsten;-) gelachen met die gekke chinezen. Prachtige ijssculpturen kregen we er gratis bij.
Zondagavondvertrekt onze trein pas om 20.08 uur, dus de hele dag nog de tijd om iets te doen. We willen buiten de stad naar de tombe van de Emperor
Jingdi. Maar helaas, we vergissen ons in de vertrektijden van de bus en zouden anderhalf uur moeten wachten. Dat gaat ons iets te ver en we besluiten om dan maar naar de tempel of the Eight
Immortals te gaan. En wat schertst onze verbazing aldaar??? Één van die onsterfelijken blijkt een roodharige te zijn. Altijd al gedacht. ;-)
's Avonds begint dan ons avontuur van de treinreis van 3 dagen en 2 nachten richting Tibet. We reizen door de Himalaya over het hoogste treintraject ter wereld. We passeren een pas van meer dan
5000 m. We kruipen naar boven en heel langzaam weer stukjes naar beneden. Niks helpt mij om hoogteziekte te voorkomen. Pillen en zelfs extra zuurstof helpen niet. Dus niet kunnen genieten van de
prachtige beelden vanuit de trein, ( Die onsterfelijke wel hè) Maar na aankomst, na een heerlijke lunch en lekkere douche zitten we samen dit berichtje te maken. Het gaat nu een stuk beter en we
gaan er gewoon voor ;)
We hebben er erg veel zin in en zijn enorm benieuwd wat voor moois we daar te zien krijgen, maar zijn vooral ook zéér benieuwd naar de Tibetaanse bevolking.
Kortom: wordt vervolgd...
Reisgroetjes,
Inge & Peter (Red Immortal Devil)
